News Ticker

Menu
Previous
Next

Latest Post

அன்பரசன்

மறவன்

சங்கிலியன்

சுவடுகள்

வெள்ளிவலம்

Recent Posts

தமிழர் தேசத்தை கட்டமைக்கும் பயணம்

Wednesday, September 18, 2024 / No Comments




தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் - விடைகளைத் தேடி - 01


தமிழ் மக்களின் விடுதலைக்கான பயணத்தில் சிறிலங்கா சனாதிபதிக்கான தேர்தலுக்கான களத்தை எவ்வாறு பயன்படுத்த வேண்டும் என்பதில் தமிழ் மக்களிடத்தில் மூன்று விதமான அணுகுமுறைகள் இருந்து வந்திருக்கின்றன. மோசமான எதிரியை நரித்தனமான எதிரியை வைத்து தோற்கடித்தல் அல்லது மென்வலுவை பயன்படுத்தி கெட்டவரை நல்லதாக்க வாக்களித்தல் அல்லது முற்று முழுதாக புறக்கணித்தல் என்பவையே 2009 இற்குப் பின்னர் தமிழர்கள் தமிழ்த் தேசிய தளத்தில் எடுத்த முன்னெடுப்புகளாக இருந்தன.


சிங்களப் பெரும்பான்மை நாடாளுமன்றமே எப்போதும் அமையக்கூடிய களச்சூழலில், தமிழ் பேசும் மக்கள் தங்கள் வகிபாகத்தை செலுத்தக்கூடிய தளமாக சனாதிபதிக்கான தெரிவு அமையும் என்றும் அது அவர்களுக்கு ஓரளவுக்கு பாதுகாப்பைத் தரும் என்ற எண்ணம் இருந்து வந்திருக்கின்றது. ஆனால் தொடர்ச்சியாக ஆட்சிக் கட்டிலேறிய சனாதிபதிகள் சிங்கள பேரினவாதத்தின் அதிகார மையமாகவே செயற்பட்டு வந்திருக்கின்றார்கள். அதன் நீட்சியாக, 2019 இல் நடைபெற்ற தேர்தலில் முழுமையாக சிங்கள மக்களின் வாக்குகளால் அன்றைய சனாதிபதியாக கோத்தபாய ராஜபக்ச தெரிவுசெய்யப்பட்டிருந்தார்.


ஆனால், அவர் தெரிவு செய்யப்பட்ட இரண்டு வருடங்களில் நிறைவேற்று அதிகாரம் உள்ள சனாதிபதி என கருதப்பட்ட அந்தப் பதவியில் அமர்ந்தவராக இருந்தபோதும், நாட்டைவிட்டு தப்பியோடும் நிலைக்குச் சென்றமை சிறிலங்காவின் அரச கட்டமைப்பில் பல மாற்றங்களுக்கான புறநிலையை ஏற்படுத்தியுள்ளது. அதன் தொடர்ச்சியாக, இனிவரும் சனாதிபதி தேர்தலில் வழமைக்கு மாறாக வாக்குகள் ஒருவரை நோக்கி திரளாமல் சிதறி, விருப்பு வாக்குகளில் தங்கியிருக்கவேண்டிய நிலையை ஏற்படுத்தும் என எதிர்வு கூறப்படுகின்றது. தெரிவு செய்யப்படும் சனாதிபதி கூட நாடாளுமன்றத்தின் ஊடாகத்தான் ஆட்சியை தொடரமுடியும். முன்னரைப் போல, ஆட்சிக்கட்டமைப்புகளில் சனாதிபதியால் நேரடி தலையீடு செய்வது கடினம்.


இவ்வாறு சிங்கள அதிகார மையத்திற்கான கட்சிகள் சிதறியிருந்தாலும், தமிழ் மக்களின் அரசியல் தீர்வுக்கான விடயத்தில் அவற்றின் போக்கில் மாற்றங்கள் ஏற்படவில்லை. வெறுமனே பொருளாதார பிரச்சனைகளை முதன்மைப்படுத்தி, சிங்கள பௌத்த பேரினவாத அரச இயந்திரத்தை கொண்டு நடத்துவதில் தான் அவர்கள் குறியாக இருக்கின்றனர். போர் முடிவடைந்து 15 ஆண்டுகளின் பின்னரும் கூட தமிழ் மக்களின் உரிமை சார் விடயங்களிலோ அல்லது நீதி சார் விடயங்களிலோ அல்லது நினைவேந்தல் சம்பந்தப்பட்ட விடயங்களில் கூட, தமிழர் தரப்புடன் சகோதர இனமாக இணைந்து நிற்கின்ற நிலை சாதாரண சிங்கள மக்களிடமோ சிங்கள செயற்பாட்டாளர்களிடமோ அல்லது சிங்கள அரசியல்வாதிகளிடமோ இன்னமும் ஏற்படவில்லை. மாறாக, சிங்கள பேரினவாத நகர்வுகள் ஊடாக இலங்கைத்தீவை சிங்கள தீவாக மாற்றிவிடவே முயன்று வருகின்றார்கள்.


இந்த நிலையில், தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளரை நிறுத்தி, தமிழ் மக்களை இணைக்கவும் தமிழ் மக்களின் அரசியல் தேடலுக்கான வெளியை விசாலப்படுத்தவும் என ஒரு முயற்சி முன்னெடுக்கப்படுகின்றது. அத்தகைய முன்னெடுப்பிற்கு பல்வேறு தரப்பட்டவர்களின் ஆதரவான குரல்கள் வெளிவந்து கொண்டிருக்கின்றன. தேர்தல் புறக்கணிப்பும் தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் வாக்குப்பலம் என்பதுவும் ஒரே அடிப்படையான நோக்கங்களையே கொண்டிருந்தபோதும் மக்களை ஆர்வத்துடன் இணங்கச்செய்கின்ற பொறிமுறையாக தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் என்ற விடயம் முன்வைக்கப்படுகின்றது.


ஆனால், இதன் ஆரம்ப நிலையில் செயற்பட்ட சில கட்சிகள் மற்றும் அதன் தனிநபர்கள் மீதான நம்பகத்தன்மையை முன்வைத்து, இத்தகைய முயற்சி தவறானது எனவும், குறிப்பிடத்தக்களவான வாக்குகளை பெறமுடியாது போனால் அது தமிழ்த் தேசியத்திற்கான தோல்வி எனவும் விமர்சனம் முன்வைக்கப்படுகின்றது.


இங்கு தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் என்ற தெரிவை தமிழ்த் தேசியத்திற்கான தெரிவாக முன்வைத்து பலமாக நகரும்போது, தளம்பலாக இருக்கும் அரசியல்வாதிகளை உறுதியான நிலைப்பாடுகளை எடுக்க நிர்ப்பந்திக்க முடியும். குறைகுடங்களை நிறைகுடங்களாக மாற்றுவது என்பது தொடர் போராட்டம். நிறைகுடங்களை நிறைகுடங்களாக பேணுவது என்பதும் இன்னொரு சவாலான போராட்டம். எனவே, தமிழ் மக்களாக திரண்ட சிந்தனை எழுச்சி மூலமே அதனை அடையமுடியும். 


அத்தோடு, தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளருக்கான வாக்குப்பலம் என்பது எண்ணிக்கையை வைத்து தீர்மானிக்கவேண்டிய அவசியம் இல்லை. அதன் கனதியை வைத்தே தீர்மானிக்கவேண்டும். பொங்குதமிழ் மக்கள் திரட்சி என்பதும், எழுக தமிழ் மக்களின் திரட்சி என்பதும் எண்ணிக்கை அல்ல கனதியையே மையப்படுத்தியது. நாடாளுமன்ற ஆசனங்களை வைத்து தமிழ்த்தேசிய அரசியலை மதிப்பிட்டாலும் அதன் எண்ணிக்கைகளை வைத்து நாம் மதிப்பிடுவதில்லை அதன் கனதியை வைத்தே மதிப்பிடுகின்றோம். அந்தக் கனதியை உருவாக்க எத்தனை இலட்ச வாக்குகள் வேண்டும்?


மேலும் தமிழ்ப்பொது வேட்பாளர் தெரிவு என்பது, இந்த சனாதிபதி தேர்தலில் மட்டுமல்ல அடுத்த சனாதிபதி தேர்தலிலும் இத்தகைய அணுகுமுறை பின்பற்றப்படவேண்டும். அத்தகைய போக்கே சிங்கள பேரினவாதிகளை பண்புருமாற்றத்தை நோக்கி நகர்த்தும். அதுவே, தமிழ்த் தேசியத்திற்கான இருப்பை பலப்படுத்தி வளர்ச்சியை நோக்கி முன்னெடுத்துச் செல்லும். 


தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் - விடைகளைத் தேடி - 02


தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் என்ற விடயம் கட்சிகள் கடந்து அனைத்து மட்டத்திலும் ஓரளவுக்கு கவனத்தை பெற்றிருக்கின்றது. குறுகிய காலத்தில் முன்னெடுக்கப்பட்ட முயற்சியில், ஆரம்பித்து வைத்தவர்களை விட இடையில் வந்தவர்களே அதனை உத்வேகமாக கொண்டுசெல்வதை காணக்கூடியதாக இருக்கின்றது. இந்த வேளையில் தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் தொடர்பில் எழும் சில கேள்விகளுக்கு இப்பத்தி ஊடாக விளக்கங்களை தர விரும்புகின்றோம்.


தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளருக்கான தெரிவு என்பது இனங்களுக்கு இடையிலான இடைவெளியை அதிகப்படுத்தும் என்றும், சனாதிபதித் தேர்தலில் தான் தமிழர்கள், முஸ்லிம்கள், மலையகத் தமிழர்கள் என தமிழ் பேசும் மக்கள் ஒருமித்த முடிவை எடுப்பதற்கான சந்தர்ப்பம் இருக்கின்றது. எனவே அந்த சந்தர்ப்பத்தை தவறவிடக்கூடாது என்ற கருத்து முன்வைக்கப்படுகின்றது. 


நாடாளுமன்ற தேர்தலிலோ அல்லது மாகாணசபை மற்றும் உள்ளாட்சி தேர்தலிலோ கட்சிகள் ரீதியாக இனங்கள் ரீதியாக பிரிவுகள் இருக்கும் என்றும் ஒருமித்து நிற்பதற்கான களம் இல்லை என்றும் சொல்லப்படுகின்றது. ஆனால், இலங்கைத்தீவு சுதந்திரமடைந்ததாக சொல்லப்படுகின்ற 1948 ஆம் ஆண்டிலிருந்து ஆட்சிக்கு வந்த பேரினவாத தலைமைகள் தொடர்ந்தும் தமிழர்களை அடக்கியதன் காரணமாகவே,  சுமார் 76 ஆண்டுகளின் பின்னர் - பல்வேறு பட்ட அனுபவங்களின் பின்னர் - தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் தெரிவு முன்வைக்கப்படுகின்றது என்பதை நாம் நோக்க வேண்டும்.


பன்மைத்துவத்தை புரிந்துகொள்ளாத சனாதிபதி வேட்பாளர்களும், அதனைத் தொடர்ந்து தேர்ந்தெடுக்கப்படப்போகும் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களும் சிங்கள பௌத்த பேரினவாத சித்தாந்தத்தையே முன்னிறுத்தும் வரை அவர்களை மாற்றத்தை நோக்கி நகரக்கூடிய அழுத்தத்தையே நாம் வழங்கவேண்டும். அந்த வகையில், தமிழர்களுக்குள்ளே கட்சிகள் என பிரிந்து நிற்கும் தலைமைகளும், தேசிய சிந்தனையை விட்டு விலகி நிற்கும் மக்களையும், ஒன்று திரட்டுதற்கு சனாதிபதி தேர்தலையும் ஒரு கருவியாக தமிழர் தரப்பு பயன்படுத்த விளைகின்றது என்பதை புரிந்துகொள்ளவேண்டும்.


இரண்டாவதாக, தேர்தல் புறக்கணிப்பு மூலம் சிங்கள பேரினவாத வேட்பாளர்களை நிராகரிப்பதான கருத்து முன்வைக்கப்படுகின்றது. இதற்கு தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் 2005 இல் புறக்கணிப்பை செய்ததனை மேற்கோள் காட்டப்படுகின்றது. தேர்தல் புறக்கணிப்பு என்பது அதன் பிரயோகத்தில் இன்னொரு வேட்பாளருக்கு சாதகமான சூழலேயே ஏற்படுத்தும். அதாவது, தமிழர்களின் விடயத்தில் அதிகம் விலகிநிற்கும் வேட்பாளருக்கு அது சாதகமான சூழலை ஏற்படுத்தும் என்பது யதார்த்தம் ஆகும். ஏனென்றால் கிடைக்கின்ற வாக்குகளில் தான் வெற்றியாளர் தீர்மானிக்கப்படுகின்றார். எனவே, சிங்கள கடும்போக்காளர்களை நோக்கி நெருங்கி நிற்கின்ற வேட்பாளருக்கே சாதகமான நிலையை தமிழர்களின் தேர்தல் புறக்கணிப்பு உருவாக்குகின்றது.


அப்படியானால், 2005 இல் எடுக்கப்பட்ட தேர்தல் புறக்கணிப்பு என்பது பொருத்தமற்ற முன்னெடுப்பா? அன்றைய தமிழர் தரப்பின் வலுநிலையை பொறுத்தவரை தேர்தல் புறக்கணிப்பு என்பது பல கோணங்களில் சரியான செயற்பாடாகவே இருந்தது. அன்றைய நிலையில் தமிழர் தரப்பை நெருங்கி நின்ற வேட்பாளராக கருதப்பட்ட ரணில் விக்கிரமசிங்க, தமிழர்களின் கோரிக்கைகளை உதாசீனம் செய்தார். எனவே அவருக்கு அந்த எதிர்ப்பு நிலையை தெரியப்படுத்தவேண்டியிருந்தது. மேலும், தமிழர் தரப்பு ரணிலுக்கு ஆதரவளிப்பார்கள் என கருதப்படுமாக இருந்தால் அதனால் சிங்கள தரப்பின் வாக்கை ரணில் இழக்க கூடிய சூழலும் இருந்தது. ஒரு கல்லில் இரண்டு மாங்காய்களை விழுத்தக் கூடிய அணுகுமுறையாகவே தேர்தல் புறக்கணிப்பு அன்றைய சூழலில் அமைந்திருந்தது.


எனவே, இன்றைய களநிலைமையில் தமிழர்களுடைய அரசியல் உரிமைக்கான விடயத்தில் தமிழர்களிடத்திலும் ஏனைய சமூகங்கள் மத்தியிலும் பதிப்பதற்கான உத்தியாக தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் அமைந்துள்ளதை காணலாம்.


மூன்றாவதாக, தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் விடயத்தில் முன்னெடுத்தவர்கள் தொடர்பில் உள்ள விமர்சனங்களை முன்வைத்து, அத்தரப்பிற்கான அங்கீகாரமாக இந்த தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் விடயம் முன்னகர்த்தப்படுமோ என்ற சந்தேக நிலை சில மட்டங்களில் முன்வைக்கப்படுகின்றது. இங்கு தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் தொடர்பிலான விடயங்கள் அனைத்தும் எந்தவொரு கட்சி சார்ந்தும் முன்னெடுக்கப்படவில்லை. பொது வேட்பாளராக நிற்கும் அரியநேத்திரனை மையப்படுத்தியும் தேர்தல் பரப்புரைகள் செய்யப்படவில்லை. தமிழ்த்தேசிய மக்களை ஒருங்கிணைக்கும் வேலைத்திட்டமாகவே இதனை பார்க்கவேண்டும். அதன் ஊடாக, காலம்காலமாக சிங்கள தலைவர்களால் ஏமாற்றப்பட்ட வரலாற்றினை அழுத்தமாக பதிவு செய்யலாம்.


கடந்த 15 ஆண்டுகளில் தமிழ் மக்களை இணைக்கக்கூடிய தூரநோக்குடன் வேலைத்திட்டங்களை முன்னெடுக்கக்கூடிய அரசியல் கட்சியோ, அரசியல் இயக்கமோ தோற்றம் பெறாதது போரில் பெரும் தியாகங்களை புரிந்த தமிழினத்தின் துயரநிலையாகும். இவற்றை தாண்டி பொதுத்தளத்தில் அனைவரையும் செயற்பாட்டு தளத்தில் இணைப்பதன் மூலமே பொருத்தமான தலைமைத்துவம் தோற்றம் பெறும். அதற்கான வெளிகளை உருவாக்குவோம். வழிகள் தானாக உருவாகும்.


தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் - விடைகளைத் தேடி - 03


தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் என்ற விடயம் முன்வைக்கப்பட்ட பின்னர், எதிர்பாராத மக்கள் ஆதரவு பரவி வரும் அதே நேரத்தில், அதனை எதிர்ப்பதற்காக எதிரும் புதிருமான அரசியல் கட்சிகள் அதன் ஆதரவாளர்கள் வட்டம் என்பன இணைந்திருப்பது தமிழர் எதிர்காலம் எத்தகைய சிக்கலான பாதையில் நகர்கின்றது என சிந்திக்கவைக்கின்றது.


சஜித் பிரேமதாசாவை ஆதரிக்கின்ற சுமந்திரன் சார்பு அணியும் அதன் ஆதரவாளர்களும் மிகவும் வேகமான அவர்களது தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் எதிர் பரப்புரைகளை முன்னெடுக்கின்றபோது, தேர்தல் புறக்கணிப்பு அணியாக செயற்படுகின்ற தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணி கட்சியும் அதன் ஆதரவாளர்களும் இன்னொரு விதமாக எதிர் பரப்புரைகளை மேற்கொண்டுவருகின்றார்கள்.


இங்கு இந்த இரு தரப்பினரின் நோக்கமும், பொது வேட்பாளர் தெரிவு பொது மக்கள் மத்தியில் ஏற்றுக்கொள்ளப்படக்கூடாது என்பது. அதற்கு காரணம் அப்பொதுவேட்பாளர் ஆதரவு அணியில் இருப்பவர்களிற்கு அங்கீகாரம் கிடைத்துவிடும் என்றும், தாங்கள் முன்வைக்கும் அரசியல் தெரிவு மீது கேள்வி எழக்கூடாது என்ற நிலையுமாகும்.


தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணியை பொறுத்தவரை சஜித்தை ஆதரித்தால் இந்தியாவின் அடிமை என்பார்கள். ரணிலை ஆதரித்தால் இந்தியப் புலனாய்வின் முகவர் என்பார்கள். பொதுவேட்பாளரை ஆதரித்தாலும் இதில் இந்தியாவோ அல்லது அமெரிக்காவோ அல்லது புலனாய்வு நிறுவனம் ஒன்றோ சம்பந்தப்பட்டவர்கள் என்பார்கள். இவர்களுக்கும் பொதுவேட்பாளர் விடயம் என்பது கோட்பாட்டு ரீதியில் சரி என்றாலும் அதனை முன்னெடுப்பவர்கள் அனைவரும் இந்தியாவின் அடிமைகள் தான். அவர்களது முடிவிற்கு மாறுபட்ட கருத்தை முன்வைத்தால் தமிழ்ச் சிவில் சமூக மையமும் இந்தியாவின் அடிமைதான். மூத்த போராளி காக்கா அண்ணையும் இந்தியாவின் அடிமைதான்.


பானையில் இருந்தால் தானே அகப்பையில் வரும் என ஒரு பழமொழி உண்டு. புதுமொழியாக, பானைக்குள் இருப்பது தானே அகப்பையில் வரும் என்ற யதார்த்த நிலையை புரிந்துகொள்ளாமல் கனவுலகில் சஞ்சரிக்க முடியாது. தேர்தல் புறக்கணிப்பு என்ற நிலையை மக்கள் மத்தியில் கொண்டு செல்லக்கூடிய களநிலை இல்லை. பத்து வீத வாக்குகளோடு நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் தெரிவு செய்யப்பட்ட காலமும் இருந்தது. ஆட்சியில் உள்ளவர்களுக்கு தமிழர்களின் விடயத்தில் சிக்கலான நிலை என்றால் எதிர்க் கட்சியில் உள்ளவர்களே கட்சி மாறி ஆதரவு கொடுத்த நிலையும் உண்டு. இதனை விட தமிழர் தாயகத்தில் தமிழர்கள் பல பிரிவுகளாக பிளவுண்டு நிற்கின்ற நிலையும் அதன் பலவீனமான அரசியல் தலைமைத்துவங்களும் உண்டு. இப்படியான நிலையில் இருக்கின்ற பானைக்குள் இருந்து எடுக்க கூடியது என்ன?


மேலும், தேர்தல் புறக்கணிப்பு என்பது இராசதந்திர ரீதியிலான தற்காப்பு முறை என்பது வாதமாக முன்வைக்கப்படுகின்றது. அதாவது, சிங்கள வேட்பாளர்களே வெல்லுகின்ற தேர்தலில் யார் வெல்லுவார்கள் என்றே எதிர்வு கூறமுடியாதபோது, ஒருவருக்கான ஆதரவை வழங்காமல் இருப்பது தமிழர்கள் எதிர்ப்பை பதிவு செய்ய முடிவதோடு, ஆட்சியில் வரக்கூடிய இரண்டு தரப்புகளோடும் சம இடைவெளியை பேணலாம் என்பதாகும்.


ஆனால், தேர்தல் புறக்கணிப்பை விட மக்களிடம் செல்லக்கூடிய சிறப்பான அணுகுமுறையே தமிழர் சார்பு பொதுவேட்பாளர் என்பதாக இருக்கின்றது. ஏனென்றால் தேர்தல் புறக்கணிப்பு என்பதை வீச்சாக மக்களிடம் கொண்டுசெல்ல முடியாத தமிழர் வலுநிலைமை என்பது ஒரு புறம். அவ்வாறு முழுமையான தேர்தல் புறக்கணிப்பு நடந்தால் அது தமிழரில் இருந்து விலகிநிற்கும் சிங்கள வேட்பாளருக்கே நன்மைகளை கொடுக்கும் என்ற யதார்த்த நிலைமை இன்னொரு புறம் என்ற நிலையே உண்டு.


அதேவேளை, இத்தேர்தலின்போது மூன்று சிங்கள வேட்பாளர்கள் சனாதிபதியாக தெரிவு செய்யப்படுவதற்கான சமவாய்ப்புகள் உள்ளபோது, அவர்களிடமிருந்து சமதூரத்தில் விலகி நிற்பதற்கான தந்திரோபாய நகர்வாகவும் தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் தெரிவு பொருத்தமாக இருக்கின்றது.


இந்த வேளையில், சுமந்திரன் சொல்கின்ற விடயம் முக்கியமானது. பொது வேட்பாளர் விடயம் என்பது பெரியளவில் வாக்குகளை பெறாது என்றும் அப்படி கணிசமான வாக்குகளை பெறாது போனால் வட்டுக்கோட்டை தீர்மானத்தை முன்வைத்து நின்று பெற்ற தேர்தலில் கிடைத்த ஆணை இல்லாமல் போய்விடும் என்று சொல்கின்றார். அண்ணளவாக 50 வீதத்திற்கு மேலாக பெற்ற வாக்குகளின் ஆணை அது. 


ஆனால் அந்த தீர்மானத்திற்கு பின்னர், 1982 இல் சனாதிபதி தேர்தலில் மாமனிதர் குமார் பொன்னம்பலம் போட்டியிட்டிருந்தார். அதற்கு பின்னர் தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பாக இனவழிப்பு செய்த இராணுவத் தளபதி சரத் பொன்சேகாவை சனாதிபதியாக தமிழர் தரப்பு ஆதரித்தது. அதன் பின்னர் மைத்திரியை தமிழர் தரப்பு ஆதரித்தது.  அதற்குப் பின்னர் சஜித்தை தமிழர் தரப்பு ஆதரித்தது. சிங்கள சனாதிபதிக்கு தமிழர் தரப்பால் அளிக்கப்பட்ட வாக்குகளில் 80 விழுக்காடுகள் அவர்களுக்கு சென்றன. அதன் மூலம் வட்டுக்கோட்டை தீர்மான வெற்றி மலினப்படுத்தப்பட்டதா? சுமந்திரன் தனது வாதத்திறமையை எப்போதும் தமிழர்களை அடகு வைப்பதற்கே பயன்படுத்தி வருகின்றார். அதன் தொடர்ச்சியே அவரது வலிதற்ற வாதமே இது.


பொது வேட்பாளர் முன்னெடுப்பு என்பதும் அதன் வெற்றி தோல்வி என்பது தனிநபர்களினதோ கட்சிகளினதோ இல்லை. பொங்குதமிழ் எழுகதமிழ் போன்று இதுவும் ஒரு தமிழர் எழுச்சிகரமான போராட்ட வடிவம். இதன் முழுமையான பங்கும் அடித்தட்டு மக்களிடமே சென்று சேரும். தமிழ்ப் பொது வேட்பாளர் முன்னெடுப்பு ஒரு புதிய அணுகுமுறை. பலர் ஏற்றுக்கொண்டு முன்வந்த அணுகுமுறை. சிங்கள அரசியல் தலைவர்களின் வீடுகள் தேடி சென்று அரசியல் செய்தவர்களில் குறிப்பிடத்தக்கவர் அமிர்தலிங்கம். அதனைத் தொடர்ந்து சுமந்திரன் அதனை செய்கின்றார். அந்தளவு நெருக்கத்தை அவர் பேணுகின்றார். ஆனால் சிங்கள அரசியல் தலைவர்கள் தமிழ் அரசியல் தலைவர்களின் வீடுகள் தேடி வந்தமை தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் என்ற முன்னெடுப்பின் பின்னணியில் தான் நடைபெறுகின்றது. எனவே, தமிழ்ப் பொது வேட்பாளர் என்பது அதன் நோக்கத்தில் ஏற்கனவே வெற்றியடைந்துவிட்டது.


இந்த நிலையில், அனைத்து தமிழ் அரசியல்வாதிகளும் தங்கள் அரசியல் நலன்களை புறந்தள்ளி தமிழர் தேசமாக இணைந்துசெல்வோம் இணைந்து வெல்வோம்.


தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் - விடைகளைத் தேடி - 04


இவ்வேளையில் தமிழ்க் கட்சிகளின் செல்நெறி பற்றி மீள்பார்வை செய்வது அவசியமானது என கருதுகின்றோம். 


இலங்கைத்தீவில் தமிழர்களுக்கான உரிமைகளை முன்னெடுப்பதற்கு அகில இலங்கை தமிழ்க் காங்கிரஸ் 1944 இல் தோற்றம் பெறுகின்றது. 


சிறிலங்கா அரசுடன் சேர்ந்து ஆட்சியில் பங்குகொண்டதால், ஒற்றையாட்சி கட்டமைப்பை ஏற்றுக்கொண்டதால், அதிலிருந்து ஒரு குழு வெளியேறி, இலங்கைத் தமிழரசுக் கட்சியை 1949 இல் உருவாக்கினார்கள்.


பின்னர், தமிழரசுகட்சி ஆனது சிறிலங்கா அரசுடன் இணைந்து 1967 இல் ஆட்சியில் பங்குகொண்டதால், அதிலிருந்து வெளியேறியோர் தமிழ் சுயாட்சி கழகத்தை ஆரம்பித்தனர்.


தமிழர் மீதான ஒடுக்குமுறைகள் அதிகமாக, 1972 இல் தமிழர் கூட்டணியாக காங்கிரஸ், தமிழரசுக் கட்சி, இலங்கை தொழிலாளர் காங்கிரஸ் ஆகிய மூன்று கட்சிகள் இணைந்தனர். 1976 இல் தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணி தோற்றம் பெற்றது.


வட்டுக்கோட்டை தீர்மானமாக: இலங்கையில் தமிழ்த் தேசத்தின் இருப்பைப் பாதுகாத்துக் கொள்வதற்காக, சுயநிர்ணய உரிமையின் அடிப்படையில், சுதந்திர, இறைமையுள்ள, மதச் சார்பற்ற, சோசலிசத் தமிழீழ நாட்டை மீள்விக்க வேண்டுமெனப் பிரகடனம் செய்து 1977 பொதுத்தேர்தலில் ஆணை கேட்டது. அதில் தமிழர் பகுதிகளில் 50 வீதத்திற்கு அதிகமான வாக்குகளை பெற்று வெற்றியீட்டியது.


அதனைத் தொடர்ந்து தமிழ் அரசியல்வாதிகள், தாம் பெற்ற தமிழர் ஆணையை முன்கொண்டு செல்லவில்லை. 


இதனால், ஆயுத விடுதலைப் போராட்டம் எழுச்சி பெற்றது. அது தனிநாட்டை நிறுவும் முயற்சியில் நகர்ந்தபோது சர்வதேச அரசுகளின் உதவியுடன் 2009 இல் மௌனிக்கப்பட்டது.


அவ்வாறு ஆயுத விடுதலைப் போராட்டம் மௌனிக்கப்பட்டபோது, தமிழர்களின் அரசியல் விடுதலைப் போராட்டத்தை முன்னகர்த்த கூடியதாக தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பாக 22 நாடாளுமன்ற ஆசனங்களுடன் இருந்தது.


ஆனால் நடந்தது என்ன?


2010 இல் ஒற்றையாட்சிக்குள் தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பு இணங்கியது என கஜேந்திரகுமார் தலைமையிலான அணி (அகில இலங்கை தமிழ்க் காங்கிரஸ் உட்பட) வெளியேறியது.


2020 இல் கூட்டமைப்பில் இருந்த ஏனைய கட்சிகளும் வெளியேற தமிழரசுக்கட்சி தனித்த கட்சியானது. ஒற்றையாட்சிக்குள் உட்பட்ட 13வது திருத்தத்தை அவர்கள் ஏற்றுக்கொண்டதாகவும் அதனை தமிழரசுக் கட்சி ஏற்காது எனவும் தமிழரசுக் கட்சி (சுமந்திரன்) தெரிவித்து இந்தியாவுக்கு அனுப்பிய கடிதத்தில் விலகியிருந்தது.


இப்போது 2024 இல் தமிழரசுக்கட்சிக்குள் மூன்று அணிகள் உருவானது: சுமந்திரன் அணி, மாவை அணி, சிறிதரன் அணி. இதில் சுமந்திரன் அணி வெளியிட்ட சனாதிபதி ஆதரவு துண்டு பிரசுர அறிக்கையில் 13வது திருத்தத்தை முழுமையாக அமுல்படுத்தப்படும் என சஜித் வாக்குறுதி தந்ததாக சொல்லி அவரை ஆதரிக்குமாறு சொல்கிறது.


தற்போதைய கணிப்பின்படி, 2025 இல் மாகாணசபை தேர்தல் நடைபெறும். அதில் மேற்படி அனைத்து கட்சிகளும் போட்டியிடும்.


ஒற்றையாட்சிக்குள் அமைந்த மாகாணசபை முழுமையான தீர்வு அல்ல. சமஸ்டி அடிப்படையிலான தீர்வு தான் வேண்டும் என தெரிவித்து இந்த கட்சிகள் அனைத்தும் அந்த தேர்தலில் போட்டியிடும்.


13 ஆவது திருத்தத்தை நிராகரிக்கின்றோம் என ஊடகங்களுக்கு அறிவித்தவாறு, மாகாணசபை தேர்தலில் அனைவரும் போட்டியிடுவார்கள்.


அதில் தெரிவுசெய்யப்படுபவர்கள் அனைவரும் அமைகின்ற மாகாணசபையில் பல விடயங்களை விவாதிப்பார்கள். ஆனால் 13 ஆவது திருத்தத்தை நிராகரிக்கின்றோம் என்று சொல்லி சொல்லி விவாதிப்பார்கள்.


இது தான் இன்றைய அரசியல் நிலைமை. இந்த கட்சிகள் அனைத்திடமும் ஒரே பானை தான். அதற்குள் இருப்பதை தான் எடுப்பார்கள். ஆனால் ஒவ்வொரு கதை சொல்வார்கள்.


இந்த நிலையில் தமிழர்கள் என்ன செய்யவேண்டும்?


இவர்கள் அனைவரையும் ஒன்றாக இணைத்து, தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பாக நிற்பதற்கு அழுத்தங்களை கொடுக்கவேண்டும்.


இணைந்து நின்று வேறுபாடுகளை விமர்சியுங்கள். விவாதியுங்கள். முடிவுகளை காணுங்கள். முன்னோக்கி நகருங்கள் என்பதே தமிழ் மக்களின் அறிவுறுத்தலாக இருக்கவேண்டும். அல்லாவிடின், கடந்த மாகாணசபைகளில் / உள்ளாட்சி சபைகளி் குழம்பியது / குழப்பியது போல குழம்புவார்கள் / குழப்புவார்கள்.


பொது வேட்பாளர் வரவு இணைவிற்கான வழியை உருவாக்கப்பட்டும்.


தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் - விடைகளைத் தேடி - 05


சிங்கள தேசத்தில் கோத்தபாய அரசாங்கத்தை விரட்டியடித்ததன் மூலம் புதிய மாற்றத்திற்கான விதையை இளைஞர்கள் விதைத்திருந்தார்கள். பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்தாவிட்டாலும் பேரினவாத அரசுகள் தமது சுயலாபத்திற்காக எவ்வாறு இனவாதத்தை பரப்பிவந்தார்கள் என்பதையும் அந்த ஊழியில் தாமும் உள்வாங்கப்பட்டதை புரிந்தவர்களாக புதிய சமூகம் உருவாகி வருகின்றது. அதன் தொடர்ச்சியாக அனுர தலைமையிலான அணி பெருமளவான மக்களின் கவனத்தை பெற்று வருகின்றது. சிங்கள தேசியக்கொடியை தவிர்த்து முன்னெடுக்கும் அவர்களது பரப்புரைப் பயணம் பலமடையுமா அல்லது பலியாகுமா என்பதை எதிர்வரும் காலங்களே பதில் சொல்லும்.


அதேவேளை தமிழர் தேசமும் தங்களை மீள்பார்வை செய்வதும் தொடர்ந்து முன்செல்வதும் அவசியமாகின்றது. தமிழர்களது அரசியல் போராட்டத்தில் அதன் எதிர்காலத்திற்கு ஏற்றவாறு செதுக்கி கொள்வது அவசியம். தமிழ்த்தேசத்தின் அனைத்து கட்டமைப்புகளிலும் முரண்பாடுகள் நிறைந்துள்ளது. உள்ளாட்சிசபை தொடக்கம் மாகாணசபை வரை அதன் வரையறை கடந்த முரண்பாடுகளால் சரிவர செயற்படமுடியவில்லை. மறுபக்கத்தில், சாதாரண குடும்பங்கள் தொடக்கம் கிராமிய அமைப்புகள் வரை முரண்பாடுகளை கொண்டதாக முறிவுகள் நிறைந்ததாக சமூகம் சீரழிந்து வருகின்றது. இதற்கு அப்பால் பாடசாலை வைத்தியசாலை உதவி அமைப்புகள் என அனைத்து மட்டத்திலும் முரண்பாடுகள் போட்டி நிலைகள் நிறைந்துள்ளன. இவற்றிற்கு அடிப்படையான காரணம் என்ன? இதனை சரிசெய்ய என்ன செய்யப்போகின்றோம்?


இவற்றைச் சரிசெய்ய வேண்டும் என்றால் சரியான தலைமைத்துவங்கள் உருவாக்கப்படவேண்டும்? சரியான தலைமைத்துவங்கள் உருவாக வேண்டும் என்றால் சரியான சமூகம் அமையவேண்டும். சரியான சமூகம் அமையவேண்டும் என்றால் சரியான பார்வை சமூக மட்டத்தில் வளர்த்தெடுக்கப்படவேண்டும்.


விடுதலை போராட்டம் மௌனிக்கப்பட்டபோது, தமிழர் தரப்பில் அரசியலை அடுத்த கட்டடத்திற்கு நகர்த்திச் செல்லக்கூடிய 22 நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் இருந்திருக்கவேண்டும். ஆனால், நெருக்கடி நிலை ஒரு புறம், தலைமைத்துவமற்ற செயற்பாடுகள் மறு புறம், கொள்கை ரீதியான முரண்பாடுகள் என தமிழ்த்தேசிய கூட்டமைப்பு சிதறிவிட்டது. இது தான் கடந்த 15 வருடங்களின் விளைவுகள்.


தமிழர் தரப்பை ஒரு அணியாக வைத்திருக்க முடியாதவாறு பல முரண்பாடுகள் உருவாக்கப்படுகின்றன. இந்திய அரசின் முகவர்கள், சிறிலங்கா அரசின் முகவர்கள், சிறிலங்கா புலனாய்வின் முகவர்கள் என பல பிரிவுகள் திட்டமிட்டு உருவாக்கப்படுகின்றன. அந்த சதித்திட்டத்தில் தெரிந்தோ தெரியாமலோ பலர் மூழ்கிப் போகின்றார்கள். 


மாற்று கருத்துக்களை அதிகாரத் தொனியோடு ஏற்றுக்கொள்ளாத போக்கும், சகட்டு மேனிக்கு அவதூறான விமர்சனங்களை முன்வைப்பதும் ஆரோக்கியமான சமூகத்தை உருவாக்காது.


சரியான வழிநடாத்தலும் இன்றி, செல்வதற்கான சரியான வழித்தடமும் இன்றி தொடர்ந்து பயணிக்க முடியாது.


இதன் மூலம் பிழையான தரப்புகளை வெள்ளையடிப்பதோ அல்லது முரண்பாடாக கொள்கைகளை சரியென சொல்வதோ நோக்கமன்று. விழிப்புடன் இருக்கும் அதே நேரம் முரண்பாடுகளை பிரிவுகளாக்காமல், கொள்கைகளை முன்வைத்து அரவணைக்கின்ற அழைத்துச் செல்கின்ற போக்கு வளரவேண்டும். இதற்கான வழிமுறை என்ன? இதற்கான பொறிமுறை என்ன? என்பதை அனைவரும் கலந்துரையாடி புதிய வழிமுறைகளை இனங்காணவேண்டும். 


தமிழ்ப் பொதுவேட்பாளர் என்ற விடயம் எவ்வாறு ஒரு இலக்கை நோக்கி அனைவரையும் வழிப்படுத்தி வருகின்ற அதே போன்ற ஒரு பொறிமுறையோடு, தமிழ்த் தேசிய பொதுக்கட்டமைப்பு நகரவேண்டும்.

தமிழ்ப்பொது வேட்பாளர் தெரிவு என்பது, இந்த சனாதிபதி தேர்தலில் மட்டுமல்ல அடுத்த சனாதிபதி தேர்தலிலும் இத்தகைய அணுகுமுறை பின்பற்றப்படவேண்டும். அத்தகைய போக்கே சிங்கள பேரினவாதிகளை பண்புருமாற்றத்தை நோக்கி நகர்த்தும். அதுவே, தமிழ்த் தேசியத்திற்கான இருப்பை பலப்படுத்தி வளர்ச்சியை நோக்கி முன்னெடுத்துச் செல்லும். 

- அரிச்சந்திரன் -

May 18: பத்து ஆண்டுகளை கடந்து ……

Saturday, May 25, 2019 / No Comments
தமிழ் மக்கள் தமது தாயகம் தேசியம் தன்னாட்சி என்ற அடிப்படை கோட்பாடுகளை முன்வைத்து நகர்ந்த, ஆயுத ரீதியான விடுதலைப் போராட்டத்தின் முடிவில், பலத்த அழிவையும் இழப்பையும் சந்தித்தபோதும், அந்த போராட்டத்தின் நியாயப்பாடுகளையும் அதன் நோக்கத்தையும் தேவையையும் வலியுறுத்தியதாக அதன் பின்னான பத்து ஆண்டுகளின் முடிவில் தமிழர் தேசம் நிற்கின்றது.

எதிரியை விட பல மடங்கு குறைவான சனத்தொகை, அதிலிருந்து உருவான படைப்பலம், சர்வதேச நாடுகளின் ஆதரவற்ற நிலை என்ற பின்னனியில் - உலகத்தின் உச்சமான தியாகங்களின் அடித்தளத்தில் கட்டப்பட்டதாக, பலமான போராட்டமாக கட்டி வளர்த்த போராட்டத்தின் முடிவென்பது, விமர்சனங்களுக்குஅப்பால் தமிழர் தரப்பில் அனைவரையும் கவலைகொள்ளச் செய்தது.



ஐம்பதினாயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட வீரர்களின் தியாகங்களையும் இரண்டு இலட்சம் வரையான பொதுமக்களின் இழப்புகளையும் சந்தித்த பின்னரும், இன்னமும் எஞ்சியவர்களின் அடிப்படையான வாழ்வாதாரங்களை கூட, செப்பனிடாத நிலையில், பெரும்பாலான மக்களின் வாழ்நிலை உள்ளபோதும் உரிமைக்கான போராட்டத்தின் அசைவு நின்று விடவில்லை.

அந்த வகையில்தான் 2009 இல் நிகழ்ந்த பேரழிவின் பின்னரும் தமிழ்மக்களின் உரிமைக் கோரிக்கையை வலியுறுத்தி, சலுகை அரசியலுக்கு விலைபோகாமல் உரிமை அரசியலுக்காக, தமது வாக்குகளை வழங்கி தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பை தமது தேசிய சக்தியாக இனங்காட்டினர்.

பேரழிவின் பின்னர் மகிந்தவின் வெற்றிவாத அரசாட்சியின் நெருக்குதலின் மத்தியிலும், உரிமைக்காக குரல் எழுப்பிய தமிழ் மக்களின் தலைமை பொறுப்பை ஏற்ற தமிழர் தலைமை தனது கடப்பாடுகளை சரி செய்ததா?

தேசம் தேசியம் என்ற எண்ணக்கரு

தமிழ் மக்கள் தம்மை ஒரு தேசமாக சிந்திக்கின்ற கூட்டு உணர்வு என்பது இலங்கைத் தீவிலே இரண்டு இனங்கள் சந்தோசமாக நீடித்த அமைதியுடன் வாழ்வதற்கான அடிப்படையை கொண்டது. அதுவே அதற்கான அடித்தளத்தை உருவாக்கும். எனவே அந்த நிலையை ஏற்படுத்துவதற்காக தமிழர் தலைமை அகத்திலும் புறத்திலும் அதற்கான சிந்தனை தளத்தில் வேலை செய்யவேண்டும். அதற்கான அர்ப்பணிப்பை வெளிக்காட்டியிருக்க வேண்டும்.

ஆனால் அதற்கு மாறாக "நாங்கள் ஒன்று"“எமக்கான அடையாளம் ஒன்று” எமக்கான கொடி ஒன்று" என்ற அடிப்படையில் "சிறிலங்கர்களாக" வாழத்தான் தமிழர் தலைமையான தமிழ்த்தேசியகூட்டமைப்பு செயற்பட்டுவருகின்றது.

தேசம் என்பதோ தேசியம் என்ற எண்ணக்கருவோ பிரிவினைகளை (divisions) வலியுறுத்தவில்லை. மாறாக மற்றவரை சமமாக மதிக்கின்ற நினைக்கின்ற பண்பையே அது பிரதிபலிக்கின்றது. சிங்கள தேசம் என்ற அடிப்படையான சித்தாந்தம் இருக்கின்றபடியால், தமிழர் தேசம் என்ற சித்தாந்தமே தமிழர்களை இலங்கைதீவில் சுதந்திரமாக கௌரவமாக வாழவைக்கும்.

அதற்கு சமனான தீர்வை பெற்றுக் கொள்ளாத வரைக்கும், அவ்வப்போது வெடிக்கும் இனவாத வன்முறைகளுக்குள் சிறுபான்மையின சமூகங்கள் பலியாகவேண்டிய நிலையே ஏற்படும்.

தமிழர் தரப்பின் தோல்வி

மூன்று சகாப்தங்களாக நடந்தஆயுத விடுதலைப் போராட்டம், தமிழர்களை ஒரு தேசமாக, தேசியமாக வளர்ச்சியடையச் செய்திருந்தது. ஆனால் அந்த போராட்டத்தில் ஏற்பட்ட அழிவு என்பது தமிழர்களின் நீதிக்கான போராட்டத்தில் தளர்வை கொடுக்கவில்லை. அந்த போராட்டத்தின் நியாய தன்மையும், இனவழிப்புக்கான நீதியும், எமது மக்களின் போராளிகளின் உன்னதமான தியாகங்களும் தமிழர் தரப்பின் தீர்வுக்கான வாய்ப்புகளை சாதகமாகவே திறந்து விட்டிருந்தது.

ஆனால் தமிழர் தரப்பின் நியாயங்களை, மலினப்படுத்தும் நீர்த்துப்போகச் செய்யும் செயற்பாடுகளையே தமிழர் தரப்பு கையாண்டது. வாழ்வாதார திட்டங்களில் முன்னேற்றகளையோ, தொழில்வாய்ப்புகளை பெற்றுக்கொடுப்பதிலோ கூட அக்கறை செலுத்தாமல், சிங்கள தேசத்தின் ஒருதரப்புக்கு சேவகம் செய்வதற்காக, மற்றைய தரப்புடன் முரண்பாட்டை கூர்மைப்படுத்தியது.

அத்தோடு தமிழர் தேசத்தின் நீதிக்காக பேரம் பேசப்படாமல், தனிப்பட்ட வாக்கு வங்கிகளை தக்கவைப்பதற்காக, சிறிலங்கா அரசின் அடிப்படையான வேலைத்திட்டங்களை கூட, தமது வேலைத்திட்டங்களாக பிரபலப்படுத்திய தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பின் அரசியலானது மிகவும் கேவலமானது.

நிழல் நிர்வாக கட்டமைப்பு

வடக்கு கிழக்கு தழுவிய தீர்வுக்காக போராடும் அதேவேளை, வடக்கு கிழக்கு தழுவிய நிழல் நிர்வாக கட்டமைப்பு ஒன்றை தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பால் செய்திருக்க முடியும். தமிழ்த்தேசிய கூட்டமைப்பின் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களும் ஏனைய தமிழர் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களையும் இணைத்து, ஒருமாதிரி கட்டமைப்பை ஏற்படுத்தி, அடிப்படையான கலந்துரையாடலையாவது செய்திருக்கமுடியும்.

கூட்டமைப்பின் 14 எம்பிக்களை மட்டும்கொண்டிருந்தாலே அவர்களுக்கான ஐந்து உதவியாளர்களையும் சேர்த்தால் 75 பேர் கொண்ட செயலணியாக செயற்பட்டிருக்கமுடியும்.

தமிழர் புனர்வாழ்வுக்கழகம் போன்ற மாதிரி கட்டமைப்பு ஒன்றை புலமைசார் நெறியாளர் சார் துறை வல்லுநர்களை உள்வாங்கி, தமது ஆதரவுடன் செயற்படக்கூடிய சூழலை ஏற்படுத்தியிருக்க முடியும்.

புலம்பெயர்ந்த தமிழர்களின் உதவிகளை ஒருங்கிணைப்பதற்கான ஒரு மாதிரி முயற்சியாவது செய்திருக்கலாம்.

வடக்கு கிழக்கு தழுவிய கலைகலாச்சார போட்டிகள், விவசாய மீன்பிடிதொழில்சார் போட்டிகள், விளையாட்டுபோட்டிகள், கல்விசார் தொழில்சார்கண்காட்சிகள் என்பவற்றையேனும் செய்திருக்கமுடியும்.

இவற்றில் எதுவுமே செய்யவில்லை என்பது மட்டுமில்லை. இவற்றை செய்யவேண்டும் என்று சிந்திக்கின்ற தேசியம் சார் சிந்தனை கொண்ட அமைப்பாக தமிழ்த் தேசியகூட்டமைப்பு இல்லை என்பதே கவலையான விடயமாகும்.

தொடரும் உரிமை பறிப்பு

வனவள திணைக்களம் என்றும், தொன்மை பாதுகாப்பு திணைக்களம் என்றும் கறையான்களை போல இருக்கும் சிங்களத்தின் சிறு திணைக்களங்கள் மூலம், தமிழர் தேசத்தின் கட்டமைப்பே சிதைக்கப்படுகின்றது.

அதேவேளை தமிழர்கள் தமது அடையாளம் வரலாறுகளை பேணமுடியாதவாறு மறைமுகமாகவும் நேரடியாகவும் அழுத்தங்களும் கைதுகளும் நடைபெறுகின்றன.

தமிழர்களுக்கான அரசியல் உரிமையை மறுக்கும் அதேநேரம் தமிழர்களின் தேசத்தில் உள்ள உள்ளாட்சி மாகாண கட்டமைப்புகளையும் சரியாக செயற்படவிடாமல் தடை ஏற்படுத்தப்படுகின்றது. சரியானவர்கள் வருவதை சிங்களத்துடன் இணைந்து தடுப்பதில் தமிழர் தரப்பின் பங்கும் இருக்கின்றது.

என்ன செய்யப்போகின்றோம்?

ஆயுதங்களை கீழே வையுங்கள், சமஷ்டி பற்றி பரிசிலீப்போம் என ஒஸ்லோவில் வாக்குறுதி வழங்கப்பட்டபோது சிங்கள தேசத்தின் வாக்குறுதிகளில் நம்பிக்கையில்லை, செயற்பாடுகள் அடிப்படையில் எதிர்காலத்தில் முடிவுகளை எடுப்போம் என விடுதலைப் புலிகள் அமைப்பு முடிவெடுத்தமை பற்றி பலரும் விமர்சித்திருந்தனர்.

ஆனால் பத்துஆண்டுகளின் முடிவில் அதுவே நிதர்சனமாகியிருப்பதை கண்கூடாககாண்கின்றோம். இப்படி பத்து ஆண்டுகளாக ஏமாற்றப்பட்டிருக்கின்றோம் என்ற பகிரங்க பிரகடனத்தையாவது தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பால் செய்யமுடியவில்லை.

எனவே தமிழர் தரப்பாக ஏமாற்றுஅரசியலை முன்னெடுக்கும், தமிழ்த்தேசிய கூட்டமைப்பு என்பது இணக்க அரசியல் என்ற பெயரில் சிங்கள தேசத்தின் அரசியலை தமிழர்களுக்கு கொண்டுவரும் முகவராக செயற்படுகின்றது என்பதை அனைவரும் புரிந்துகொள்ளவேண்டும்.

அதேவேளை, தமிழர்கள் தனியான தேசிய அடையாளத்தையும், தேசத்தையும் கொண்டவர்கள் என்பதை புரிந்துகொண்டு அதற்கான செயற்பாடுகளை - அரசியல் ரீதியாக மக்கள் ரீதியான நிறுவன ரீதியாக - சிறு அளவேனும் முன்னெடுப்பவர்களுக்கு தமிழ் மக்கள் ஆதரவு கொடுக்கவேண்டும்.

அத்தகைய செயற்பாடுகளுக்கான ஆதரவுபோக்கே தமிழர்களை தன்னிறைவு கொண்டவர்களாக தனித்துவமான கட்டமைப்பு கொண்டவர்களாக தனித்தேசமாக சிந்திக்க செயற்படவைக்கும்.

இரண்டு இலட்சத்திற்கு மேற்பட்டபொதுமக்களையும், ஐம்பதினாயிரத்திற்கும் மேற்பட்டமாவீரர்களையும் இழந்து நிற்கின்ற நாம் முள்ளிவாய்க்காலில் எழுப்பியது அவலக்குரல் மட்டுமல்ல, எமக்கு நீதிவேண்டும் என கடைசி நிமிடம் வரை போராடி மடிந்த மாவீரர்களின்உறுதிக்குரலும் தான்.

- அரிச்சந்திரன் -

முதல்வர் விக்கியின் பலமும் பலவீனமும்

Monday, August 20, 2018 / No Comments
முள்ளிவாய்க்கால் இனஅழிப்புப் போரிற்கு பின்னரான ஈழத்தமிழர்களின் விடுதலைக்கான பயணமானது,  உறுதியான அடித்தளம் இன்றியே நகர்ந்துகொண்டிருக்கிறது.

தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பின் வெற்றியை உறுதிப்படுத்துவதன் மூலம், தமிழர்களின் அரசியல் உரிமையை பெற்றுவிடலாம் என நம்பி வாக்களித்த மக்கள் ஏமாற்றப்பட்டு வருகிறார்கள்.

ஏமாற்றங்களின் விளைவாக உருவான திருப்புமுனை, தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்புக்கான மாற்றுத்தலைமையாக முதல்வர் விக்கினேஸ்வரன் தலைமையிலான அணிக்கு மக்களின் ஆதரவாக பெருகியது.



தமிழ் மக்கள் பேரவை என்றும் அதன் தொடர்ச்சியாக எழுகதமிழ் என்றும், முதல்வருக்கு எதிராக அவர் மீதான நம்பிக்கையில்லா தீர்மானத்தை கொண்டுவந்த தமிழரசுக் கட்சியும் ஈபிடிபியும் மேற்கொண்ட முயற்சிக்கு எதிராகவும், மக்கள் தமது ஒட்டுமொத்த நிலைப்பாட்டை வெளிப்படுத்தி, தமிழ்த் தேசியத்திற்கான அடிப்படைகள் பாதுகாக்கப்படவேண்டும் என்பதில் உறுதியாக இருந்தனர்.

தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பின் முடிவுகளை சம்பந்தரும் சுமந்திரனும் தீர்மானித்தாலும், அதற்கான மக்கள் ஆதரவு என்பது அவர்களை சுற்றி அல்லாமல் கட்சிக்கான ஆதரவு என்ற தளத்திலேயே நிலைப்படுத்தப்பட்டிருந்தது.

ஆனால் மாற்றுத்தலைமைக்கான முதல்வர் அணியின் ஆதரவு என்பது முதல்வரை சுற்றியதாக அல்லது ஒரு கொள்கையை மையப்படுத்தியதாக இருந்தது.

மக்களின் அபரமிதமான ஆதரவை புரிந்து, தன்மீதான மக்களுக்கான எதிர்பார்ப்பை முதல்வர் விக்கி பூர்த்தி செய்தாரா?

தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பானது அதன் அடிப்படை கொள்கையை கைவிட்டு ஏமாற்று அரசியல் செய்கிறது என்பதை வெளிப்படுத்தி கஜேந்திரகுமார் பொன்னம்பலம் தலைமையிலான தமிழ் தேசியவாதிகள் கூட்டமைப்பை விட்டு வெளியேறி, தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணியை உருவாக்கியபோது, அது தமிழர்களின் ஒற்றுமையை குலைத்து வெளியேறுவதாகவே, ஒற்றுமையை குலைத்த  செயலாகவே அன்றைய நிலையில் பரவலாக பார்க்கப்பட்டது.

அப்படி இறுக்கமான நிலையில் வெளியேறிய அந்தக் கட்சி கூட, முதல்வர் தலைமையிலான அணியாக இணைந்து செயற்பட தயாராக இருந்தது இருக்கிறது.

முதல்வர் விக்கினேஸ்வரனின் ஆதரவுக்கான அலையை உருவாக்குவதில் அல்லது தக்கவைப்பதில் தமிழ்த்தேசிய மக்கள் முன்னனியின் செயற்பாடு கவனிக்கத்தக்கது. எழுகதமிழ் நிகழ்வுக்கான செயற்பாடுகளிலிலும் முதல்வர் மீதான நம்பிக்கையில்லா தீர்மானத்தை எதிர்த்தும் மக்கள் மயப்பட்ட போராட்டத்தை ஒழுங்குபடுத்தியதிலும் அதற்கு காத்திரமான பங்கிருந்தது.

பாரிய சவால்களுக்கு மத்தியில் சிறிது சிறிதாக வளர்ச்சியடைய தொடங்கிய முன்னேறிய தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னனிக்கான வளர்ச்சியானது, திடிரென மேலெழுந்த முதல்வரின் மாற்றத்துக்கான அரசியலால் அவரது அணிக்கான ஆதரவாக திரும்பியது.

கடந்த உள்ளாட்சி தேர்தல் அறிவிக்கப்பட்டபோது, மாற்றத்துக்கான தலைமையை ஏற்குமாறு ஆரம்பம் முதலே தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னனியும் அதன் பின்னர் ஈபிஆர்எல்எப் உம் கேட்டுக்கொண்டன.

அனைவரது எதிர்பார்ப்பிற்கு மாறாக முதல்வர் விக்கினேஸ்வரன் அமைதியானார்.

மாற்றத்துக்கான அணியை பலப்படுத்தாமல் அந்த அணி இரண்டு பிரிவுகளாக உடைந்துபோக, மக்கள் சலிப்படைந்தனர்.

அந்த தடுமாற்றம், சிங்கள பெருந்தேசிய கட்சிகளுக்கான ஆதரவை, ஈபிடிபி போன்ற "இணக்க அரசியல்" அரசியல் செய்கின்ற கட்சிகளுக்கான ஆதரவை அதிகரித்துவிட்டது.

அந்த நேரத்தில் சரியான முடிவை முதல்வர் எடுத்திருந்தால், இன்று பலமான நிலையில் தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்புக்கான மாற்று அணி அல்லது தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பையே மாற்றும் அணி உருவாகியிருக்க முடியும்.

இப்போதும் பலமான மாற்று அணி உருவாகுவதை முதல்வர் விக்கினேஸ்வரன் விரும்பவில்லை என்றும் ஒருவித அழுத்த குழுவாகவே இருப்பது போதும் என்ற அடிப்படையிலேயே முதல்வரின் நடவடிக்கைகள் அமைகின்றன என்ற அபிப்பிராயம் பரவலாக எழுகிறது.

ஆனால், சமாந்தரமாக முதல்வர் விக்கினேஷ்வரன் தனியாக ஒரு அணியை தான் உருவாக்கப்போவதாக பூடகமாக செய்திகளை பரவவிட்டு, மக்களின் எண்ணங்களை அளவுகோலில் போடுகிறார்.

விக்கினேஸ்வரனின் அறிவும் அவர் வகித்த பதவி நிலைகள் ஊடாக கிடைக்கப்பெற்ற ஆதரவும், தமிழ்த்தேசிய அரசியலை நிலை நிறுத்தவேண்டும் என்பதே எதிர்பார்ப்பாக இருக்க, அவரோ ஏமாற்றமான முடிவுகளையே எடுத்திருக்கிறார்.


1. அமைச்சர்கள் மீதான ஊழல் விசாரணை தொடர்பான விடயத்தை சரிவர கையாள தவறியமை அவரது தலைமைத்துவத்தின் மீதான விசனத்தை ஏற்படுத்தியது.

2. கடந்த முள்ளிவாய்க்கால் நினைவு நாள் செயற்பாடுகளில், மாணவர்களை எடுத்தெறிந்து, அவர்கள் வெளிநாட்டு பின்னனியில் இயங்குகிறார்கள் என அறிக்கை விட்டமை அவரது முதிர்ச்சியற்ற அணுகுமுறையை வெளிப்படுத்தியது.

3. கடந்த உள்ளாட்சி தேர்தல் வரை புதிய மாற்று அணி என போக்குகாட்டி இறுதி நேரத்தில் மறுத்தமை ஊடாக பெருந் தேசிய சிங்களக் கட்சிகளையும் அவை சார்பு கட்சிகளையும் வளர இடமளித்தமை.

4. தற்போது இளைஞரணி மாநாடு என தமிழ் மக்கள் பேரவை மூலம் அறிவித்துவிட்டு, அதற்கு அண்மையில் அந்த அணியில் சேர்ந்த ஐங்கரநேசன், அருந்தவபாலன், அனந்தி ஆகியோரை செயற்குழுவில் நிலைப்படுத்தியும், ஆரம்பம் முதலே செயற்பட்ட கட்சிகளை செயற்பாட்டாளர்களை தனது சுயநல அரசியலுக்காக வெளியில் விட்டமை அல்லது செயற்திட்டங்களில் உள்வாங்காமை.

மேற்குறித்த நான்கு விடயங்கள் மட்டும் ஊடாகவே, முதல்வர் விக்கி எத்தகைய தலைமைத்துவ பண்பை வெளிக்காட்டியிருக்கின்றார் என்பதை கண்டுகொள்ளலாம்.

அப்படியானால், மாற்று எதுவென்பதையும் சொல்லவேண்டியுள்ளது.

முதல்வர் விக்கியை பொறுத்தவரை அவரது பலவீனங்களை கடந்து, அல்லது அந்த பலவீனங்களை நிவர்த்தி செய்யக்கூடிய பலமாக நல்லதொரு அணி அவரைச் சுற்றி இருக்குமெனில், அவரிடம் உள்ள நேர்மை, கொள்கை ரீதியான அவரது தெளிவும் தமிழர்களின் விடுதலைப் பயணத்துக்கு வலுச்சேர்க்கும் என நம்பிக்கை தற்போதும் தொடர்கிறது.

ஆதலால், கொள்கையில் உறுதியும் அரசியல் நேர்மையும் கொண்ட கூட்டடிணைவுக்கு முதல்வர் முக்கியம் கொடுக்க வேண்டும். அது முதல்வருக்கு வரலாற்றில் நல்லதொரு பெயரை கொடுப்பதோடு தமிழர்களின் உரிமைப் போராட்டத்துக்கு பலம் அளிக்கும்.

அந்த வகையில் வரலாற்றில் அவரால் செய்யக்கூடிய பல விடயங்கள் இன்னமும் இருப்பதாகவே நம்புகிறோம்.

உண்மையான தலைமைகள் முன்செல்லும்போது, தங்கள் உழைப்பையும் வியர்வையும் சிந்தி அவர்கள் பின்னால் பயணிக்க இப்போதும் மக்கள் தயாராகவே இருக்கின்றார்கள்.

- அரிச்சந்திரன் -

உதயசூரியன் சின்னம்: வைக்கப்பட்ட பொறி!

Sunday, December 10, 2017 / No Comments
வெளிச்சவீடு என்றும் உதயசூரியன் என்றும் வீடு என்றும் தமிழர்களின் அர்ப்பணிப்பான விடுதலை இயக்கத்தால் உயிர்பிக்கப்பட்ட விடுதலை வேட்கையானது ஆசன பங்கீடுகளுக்காக கட்சிதாவலில் இறங்குகின்ற நிலைமையானது தமிழர்கள் தமது அரசியல் எதிர்காலம் பற்றி விழித்துக்கொள்ளவேண்டிய நிலைக்கு கொண்டுவந்துள்ளது.
தமிழ்மக்களின் அடிப்படையான அரசியல் அதிகாரம் என்பது, தமிழர் தாயகம் - தமிழர் தேசியம் - தமிழர்களின் சுயநிர்ணய உரிமை என்ற அடித்தளத்தில் உருவாக்கப்படவேண்டும் என்றும், அதனை அடைவதற்கான இசைவுகள் ஒரு இலட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட மக்களினதும் போராளிகளினதும் தியாகம், இனப்படுகொலைக்கான நீதி, சர்வதேச நீதிவிசாரணை என்ற அடிப்படைகளை ஆயுதமாககொண்டு முன்னகர்த்தப்படவேண்டும் என்பதும் தமிழர் தரப்பின் நிலைப்பாடாக இருந்தது.



ஆனால் அத்தகைய பொறிமுறையை முன்னகர்த்துவதாக குறிப்பிட்ட தமிழ்த்தேசிய கூட்டமைப்பானது, அந்த அடிப்படைகளை ஒவ்வொன்றாக நீர்த்துப்போகச் செய்து, சர்வதேசங்கள் தமிழர் நலனில் காட்டிவந்த அக்கறையையும் குறைப்பதற்கான, மறைமுக நிகழ்ச்சிநிரலில் செயற்படுவதான தோற்றப்பாடு உருவானது.



இத்தகைய பின்னனியில்தான், தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்புக்கான பலமான மாற்றுஅணியை பலப்படுத்தவேண்டிய தேவை பலராலும் முன்வைக்கப்பட்டது.



தமிழ்த்தேசிய மக்கள் முன்னனியானது, அதன் தொடக்ககாலம் தொட்டே தமிழ்த்தேசிய கூட்டமைப்பானது தமிழரது போராட்டத்தை நீர்த்துப்போகச் செய்யும் படிமுறையான பொறிமுறையொன்றை கையாள்வதாக குற்றஞ்சாட்டிவருகின்றது. அது ஏற்கனவே 2009 இல் இந்தியாவால் முன்வைக்கப்பட்ட ஆலோசனைகளின் அடிப்படையில், 13வது திருத்தத்தை திருத்தியதான ஒரு தீர்வுத்திட்டத்திற்கு தமிழர் தரப்பு இணங்கவேண்டும் என்ற கருத்தை தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பின் தலைமையால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது என்றும் தொடர்ச்சியாகவே கூறிவந்தது.



எனினும் தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பு மீதான ஓரளவு நம்பிக்கையும் தமிழ்த்தேசிய மக்கள் முன்னனியின் மாற்றுத்தலைமைக்கான பலவீனமும் தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்புக்கு மாற்றான தெளிவான சக்தியை வளர்ப்பதில் பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தவில்லை.

ஆனாலும் தமிழ்த்தேசியத்தில் இறுக்கமான நிலைப்பாட்டை கொண்ட தரப்புகளின் தெளிவான ஆதரவைப் பெற்ற தரப்பாக, தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னனியால் ஓரளவு நிலைபெறமுடிந்தது.



இதன் பின்னனியில் உருவான தமிழ்மக்கள் பேரவையும், அதற்கு இணைத்தலைமை கொடுக்க முன்வந்த வடமாகாண முதல்வர் விக்கினேஸ்வரனின் வருகையும் புதிய எதிர்பார்ப்புகளை ஏற்படுத்தியது.



ஆனாலும் அரசியல் சக்தியாக தமிழ் மக்கள் பேரவையை உருவாக்குவதில் தயக்கம் காட்டிய விக்கினேஸ்வரன் கொள்கை ரீதியாக மாற்றுசக்தி உருவாவதை வரவேற்றார்.

அதன் தொடர்ச்சியாக நடைபெற்ற பேச்சுவார்த்தைகள், புதிய சின்னத்தில் புதிய கூட்டணியாக தமிழ்த்தேசிய மக்கள் முன்னனியும் ஈபிஆர்எல்எப் உம் இணைந்து, பொதுத் தேசிய செயற்பாட்டாளர்களையும் இணைத்து எதிர்வரும் தேர்தலை எதிர்கொள்ள முடிவானது. அத்தகைய கூட்டானது தேர்தல் கூட்டாக அன்றி, நீண்டகால அரசியல் செயற்றிட்டத்தை மையமாக கொண்டதாக இருக்கவேண்டும் என்றே எதிர்பார்க்கப்பட்டது.



ஆனாலும் தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்புக்கு மாற்றான சக்தியாக தமிழ்த்தேசியத்தை வலுவாக முன்னகர்த்தும் சக்திகள் பலம் பெறுவதை விரும்பாத உள்ளக வெளியக சக்திகள், ஆனந்தசங்கரி தலைமையிலான தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணியை உள்ளே கொண்டுவந்து குழப்பின.



தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணி என்பதும் தமிழரசுக்கட்சி என்பதும் அதன் நிலையில் வேறுவேறானவை அல்ல. தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணியின் அடிப்படை உறுப்பினர்களில் 80 விழுக்காட்டினர் தமிழரசுக்கட்சியின் “பாரம்பரிய அரசியல் வியாதிகளை” கொண்ட ஒரே மையத்தை சுற்றிய இரண்டு வட்டங்கள் என்பது பழைய அரசியல்வாதிகளுக்கே வெளிச்சமான விடயம்.



புதிய பலமான அணி உருவானால், அதற்கு தனது உதயசூரியன் சின்னத்தை விட்டுக்கொடுப்பதாக சொல்லும் ஆனந்தசங்கரிக்கு போட்டியாக, அடுத்த பொதுக்கூட்டத்தையே கூட்டி அதே சின்னத்தை முடக்கக்கூடிய “அரசியல் பாரம்பரியம்” அதன் உறுப்பினர்களுக்கு அதிகப்படியாகவே இருக்கின்றது என்ற வாதம் சின்னத்தனமானதல்ல.



அதேவேளையில், தமிழ்மக்கள் கொத்து கொத்தாக கொல்லப்பட்ட இறுதியுத்த காலத்தில் அரசுடன் இணைந்துநின்று இனவழிப்புக்கு துணைநின்றவர்களை, எந்த அடிப்படையில் இணைத்துக்கொள்ளமுடியும் என்ற வாதமும், தனது சொந்தங்களை பறிகொடுத்த ஒவ்வொருவனின் குமுறல் மட்டுமல்ல, சாதாரண மக்களிடத்திலும் எழும் கேள்விகள்தான்.



ஆனந்தசங்கரியோ அதன் தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணியின் வளர்ச்சி என்பதோ தமிழரசுக்கட்சியிலும் விட தமிழர்களுக்கு மிகவும் ஆபத்தானது என்பதும் அதன் தொடர்ச்சிதான்.



அதுவும் தமிழ்மக்கள் தங்கள் பேரம் பேசும்பேசும் வலுவை உச்சநிலையில் வைத்திருந்தவேளையில், விடுதலைப்புலிகளுக்கே சவால்விட்டு உதயசூரியன் சின்னம் பயன்படுத்தமுடியாதவாறு முடக்கிய ஆனந்தசங்கரியை முதன்மையாக கொண்ட ஒரு கட்சியுடன் இணைந்துகொள்வது, அடிப்படை முரண் இல்லையா என்ற கேள்வியும் அதன் நீட்சிதான்.



அத்தோடு தமிழரசுக்கட்சிக்கு மாற்றான அணிகள் என்பவை, கொள்கை சார்ந்து இணையவேண்டும் என்பதும் அது தலைமைத்துவம் மீதான காழ்ப்புணர்வாலோ அல்லது தனிப்பட்டட ஆசன பங்கீடுகளுக்காகவோ அமையக் கூடாது என்பதும் விதண்டாவாதமாக எடுத்துக்கொள்ளமுடியாது.



அந்தவகையில்தான் புதிய சின்னம் என்றும் புதிய கூட்டணி என்றும் ஓடிஓடி பதிவுவேலைகளை செய்த சுரேஸ் பிரேமசந்திரன், ஒண்டியாக சென்று உதயசூரியன் என்ற சின்னத்திற்காக ஆனந்தசங்கரியுடன் இணைந்துகொண்டது ஏமாற்றத்தை விதைக்கிறது.



தமிழ்த் தேசியத்திற்கான மாற்று அணி என்ற அணியில் உள்நுழைந்த விக்கினேஸ்வரனும் சுரேஸ் பிரேமசந்திரனும் காணாமல்போக, தமிழ் மக்கள் பேரவையின் கொள்கைகளை முன்னிறுத்தி செயற்படக்கூடிய அணிகளை ஓரணியில் இணைக்கவேண்டிய நிலை கஜேந்திரகுமாருக்கு ஏற்பட்டது.



அதன் அடிப்படையில்தான், தமிழ்த் தேசிய பேரவை என்ற புதிய அரசியல் கூட்டணியாக தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னனி, அகில இலங்கை தமிழ்க் காங்கிரஸ் மற்றும் தமிழ்த் தேசியத்திற்கான கிராமிய மட்ட செயற்பாட்டாளர்களை உள்ளடக்கியதான அந்த அணி எதிர்வரும் உள்ளாட்சி தேர்தலை எதிர்கொள்கின்றது.



வெற்றிகள் தோல்விகள் என்பவற்றுக்கு அப்பால் தமிழர்களின் எதிர்கால அரசியல்போக்கு எப்படியானதாக இருக்கப்போகின்றது என்பதையும், தமிழர் அரசியலில் பன்முகப்பட்ட கட்சிகளின் ஆளுமைகள் எப்படி எதிர்கொள்ளப்படுகின்றன என்பதையும், வெளிக்காட்டுவதுடன் அனைவருக்கும் சவாலானதாகவும் இத்தேர்தல் அமையப் போகின்றது.



இத்தேர்தல் மயக்கத்தில் தமிழர்களின் மீது திணிக்கப்படப்போகும் ஒற்றையாட்சி அரசியற்கட்டமைப்புக்கான தீர்வும் மறுதலிக்கப்படப்போகும் நீதியும் வெளித்தெரியப்போவதில்லை.



– அரிச்சந்திரன்

எழுகதமிழும் எதிர்பார்ப்பும் - அரிச்சந்திரன்

Saturday, February 4, 2017 / No Comments
 போர் நிறைவுக்கு வந்து ஏழு ஆண்டுகள் கடந்துவிட்டன. போரை கடந்தபின்னரும் தமிழர்களின் அடிப்படையான அரசியல் உரிமைகளை மறுத்தும் அதற்கான கோரிக்கைகளுக்கான அடிப்படைகளை அழிப்பதிலும் கவமாகவிருந்தது மகிந்த அரசு.

கொடுமையான அரசாட்சியை ஒழித்து பயமின்றி வாழ புதுஅரசை கொண்டு வருவோமென சொல்லப்பட்டு – சர்வதேச நாடுகளின் முழுமையான ஒத்துழைப்போடு தமிழர்களின் வாக்குகளையும் பெற்று – “நல்லாட்சி” நிறுவப்பட்டும் இரண்டு ஆண்டுகள் கடந்துவிட்டன.



ஆனாலும் தமிழர்களது அடிப்படை அரசியல் உரிமைகள் பற்றிய புரிந்துணர்வு இன்னமும் சிங்கள தேசத்தில் உருவாகவில்லை. மாறாக தொடர்ந்தும் பேரினாவாத அரச இயந்திரத்தின் கபடத்தனமாக தமிழர்களது உரிமைகளை பறிக்கும் செயற்பாடுகளே தொடர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன.

அடிப்படையான அரசியல் அதிகாரங்களை வழங்குவது என்றால் அதுவொரு காலம் நீடித்த பணியென்றும் படிப்படியாகவே அதனை அடையலாம் என சாட்டுகள் சொல்லப்படுகின்றபோதும் அப்படியான அரசியல் அதிகார பரவலாக்கத்திற்கான எந்தவித அடிப்படை முயற்சிகளும் இதுவரை மேற்கொள்ளப்படவில்லை.

தற்போது புதிய அரசியல் அமைப்பு ஒன்றின் மூலம் அத்தகைய மாற்றத்தை கொண்டுவரலாம் என சொல்லப்படுகின்ற போதும் தமிழர்களின் சமத்துவமான உரிமைகளுக்கான கோரிக்கைக்கு பதிலீடான தீர்வாக அது ஒருபோதும் இருக்கப்போவதில்லை என்பது தெளிவாகிவிட்டது.

இருக்கின்ற 13வது திருத்த சட்டத்தில் உள்ள அதிகாரங்களுக்கான இன்னொரு திருத்த சட்டமாகவோ அல்லது இணைப்பு சட்டமாகவோ தான் புதிய அரசியலமைப்பு இருக்கப்போகின்றது.

வடக்கு கிழக்கு என்பது தமிழர்களின் தனித்துவமான தாயகம் என்ற அடிப்படையை ஏற்றுக்கொண்ட அரசியல் தீர்வு ஒன்று கிடைக்கப்போவதில்லை. தமிழர்கள் வாழும் பிரதேசத்தில் தமிழர்களால் ஆளப்படுகின்ற அரசியல் இறைமை வழங்கப்ப்போவதில்லை.



எப்போதுமே மத்திய அரசுகளின் தலையீடுகளும் மத்திய அரசின் ஒப்புதலோடு தான் எதுவுமே செய்யப்போகின்ற ஒற்றைமய ஆட்சிதான் தமிழர்களுக்கு தீர்வாக இருக்கப்போகின்றது.
இவை ஒருபக்கம் இருக்க தமிழர்களின் அவசரப ;பிரச்சனைகளுக்கும் தீர்வு கிடைக்கும் வாய்ப்புகளும் மறுக்கப்பட்டு வருகின்றது. வேண்டுமென்றே காலம் தாழ்த்தப்பட்டும் இழுத்தடிப்புகள் மேற்கொள்ளப்பட்டும் வருகின்றது.

படையினரால் கையகப்படுத்தப்படும் காணிகள் ஒரு பக்கம் காணாமல்போனோர் பற்றிய தகவல்கள் இதுவரை வழங்கப்படாமல் இன்னொரு பக்கம் அரசியல் கைதிகளின் விடுதலை மறுபக்கம் விடுதலை செய்யப்படுகின்றவர்கள் மீளவும் கைதுசெய்யப்டுவதும் கண்காணிப்படுவதுமான பிரச்சனைகள் இன்னொரு பக்கம் பரவிவரும் சிங்களமயமாக்ககல் என்ற இறுகிய நிலை இன்னொரு பக்கம் என தமிழர்களது வாழ்வு பெரும் நெருக்கடியில் மூழ்கி கிடக்கின்றது.

இந்தவேளையில் இருக்கின்ற சூழ்நிலையில் சிங்களவர்கள் மத்தியில் சந்தேகங்களை உருவாக்கவேண்டாம் என்றும் மீளவும் மகிந்த வருவதற்கான சாத்தியங்களை ஏற்படுத்தவேண்டாம் எனவும் கூறிக்கொள்ளும் தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பின் தலைமையானது தொடர்ந்தும் மௌனம் காத்துவருகின்றது.

மீண்டும் சிங்கள பேரினவாதத்தின் இறுக்கமான பிடிக்குள்தான் தமிழர்களின் வாழ்வு இருக்கப்போகின்றது. இப்படியே இழுத்து இழுத்து சமஸ்டி என்றும் கூட்டாட்சி என்றும் தமிழர்களுக்கு உண்மையை மறைத்துக்கொண்டிருக்கும் தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பினரும் தாங்கள் ஏமாற்றப்பட்டுவிட்டோம் என மீளவும் சொல்லப்போகின்றார்கள்.

அப்படியானால் தங்களுக்கு முன்னே இருக்கின்ற ஆபத்துக்களை உணர்ந்தும் இன்னமும் மௌனமாக இருக்கும் தமிழர் தரைமையின் காரணம் என்ன? மொனமாக அழுதுகொண்டிருப்பதுதான் தமிழர்களின் தலைமை காட்டும் வழியா?

இதனால்தான் தமிழர்கள் தரப்பு அதிருப்தி தொடர்ந்தும் வெளிப்படுகின்றது. கடந்த ஆண்டு காணாமல் போனோர் தொடர்பாக அரசியல்கைதிகள் விடுதலை தொடர்பாக என பல்வேறு போராட்டங்கள் பாதிக்கப்பட்ட மக்களால் நடத்தப்பட்டிருந்தன. அதன் ஒட்டுமொத்த குவிமையமாக எழுகதமிழ் என்ற போராட்ட நடவடிக்கை முன்னெடுக்கப்பட்டது.

இப்போது தொடர்ச்சியாக தன்னெழுச்சியான மக்கள் போராட்டங்கள் முளைகொள்கின்றன. தங்கள் வாக்குகளால் அனுப்பப்பட்ட தமிழர்களின் பிரதிநிதித்துவமானது வாழ்நாள் சாதனை வீரர் என்றும் இறைபணிச் செம்மல் என்றும் கற்பனை உலகில் மிதந்துகொண்டிருக்கும்போது இத்தகைய தன்னெழுச்சியான போராட்டங்களே தமிழர்களது அடிப்படையான பிரச்சனைகளை மேலெழுப்பிவருகின்றது.

அதன் தொடர்ச்சியாக பெப்ரவரி மாதம் 10 ஆம் திகதியும் எழுகதமிழ் போராட்டம் மட்டக்களப்பில் நடைபெறவுள்ளது. எழுகதமிழ் போராட்ட நடவடிக்கையானது குறித்த ஒரு நாளில் கூடி தங்கள் எதிர்பார்ப்புகளை வெளிப்படுத்தும் தனியான நிகழ்வு அல்ல.

தமிழ் மக்கள் தங்கள் உரிமைகள் எவை என்பதை தெரிந்துகொள்வதும் எப்படி தாங்கள் அடக்கப்பட்டுவருகின்றோம் என்பதை புரிந்துகொள்வதும் அப்படியான இறுக்கமான நிலையை உடைப்பதற்கு தங்களால் என்ன செய்யமுடியும் என்பதை திட்டமிடுவதற்கும் அது பற்றிய தங்கள் எண்ணங்களை பகிர்ந்துகொள்வதற்குமான களமாக அது விரியவேண்டும்.

அந்த வகையில் முதலாவது எழுகதமிழை விட கிராமங்கிராமாக சென்று விழிப்புணர்வை உருவாக்குவதில் எழுகதமிழ் செயற்பாட்டாளர்கள் கவனம் எடுத்துள்ளமை குறிப்பிடத்தக்கது.
மக்களை நோக்கி பரவலான அணுகுமுறையை குறுகிய வளங்களோடு ஏற்படுத்துவதில் எழுகதமிழ் செயற்பாட்டாளர்கள் வெற்றியடைந்துள்ளார்கள் என்றே சொல்லவேண்டும். அதுவே எழுகதமிழின் முக்கியமான நோக்கமாகும்.

புதிய ஆட்சி மூலம் உருவாக்கப்பட்ட சிறு இடைவெளியில் தமிழர் தரப்பு சாதித்திருக்கவேண்டிய பல விடயங்கள் இருந்தன. ஆனால் அதன் பிரதான பங்காற்றலை செய்யவேண்டிய தமிழ்த்தேசிய கூட்டமைப்பானது பிழையான வழிநடாத்தலால் தமிழர்களுக்கு பாரிய தவறை செய்துகொண்டிருகின்றது.

எனினும் எழுகதமிழ் செயற்பாட்டாளர்கள் அந்த இடைவெளியை நிரப்பி தமிழர்களது உரிமைக்கான குரலை வெளிக்கொண்டுவரவேண்டும். அதுவே பரந்தளவான மக்கள் செயற்பாட்டு இயக்கத்தை உருவாக்க வழிவகுக்கும். அதுவே தமிழர்களுக்கான உரிமைகளை பெற்றெடுப்பதில் பெரும் பங்காற்றும்.

- அரிச்சந்திரன் -

விடுதலையை விலை பேசும் "சுமந்திரம்" - அரிச்சந்திரன்

Tuesday, January 31, 2017 / No Comments
தமிழர்களுடைய விடுதலைக்கான ஆயுதப் போராட்டமானது மௌனிக்கப்பட்ட பின்னரும் உயரிய கட்டுக்கோப்பை பேணும் வகையிலேயே கடந்த ஏழு ஆண்டுகள் கடந்துள்ளன.

விடுதலைப் போராட்டம் பாரிய சவாலை எதிர்கொண்டு பேரவலத்தை சந்தித்தபோதும் அதில் தப்பிபிழைத்த போராளிகளும் அதனோடு பயணித்த பொதுமக்களும் எப்போதுமே ஒரு உயரிய கட்டுக்கோப்பை பேணியே வாழ்ந்துவருகின்றார்கள்.

போர்க்காலத்தில் விடுதலைப்புலிகளை வசை பாடிய சிறிலங்கா இராணுவத்தின் குறிப்பிடத்தக்க அதிகாரிகள் கூட விடுதலைப்புலிகளின் திறனை தவிர்க்கமுடியாமல் வியந்திருக்கிறார்கள்.



ஆனால் எமது தமிழர்களின் பிரதிநிதிகளோ தமிழர்களுடைய முப்பது வருட விடுதலைக்கான ஆயுதப்போராட்டத்தை கொச்சைப்படுத்துவதற்கு தம்மாலான முயற்சிகளை அவ்வப்பபோது செய்துவருகின்றார்கள்.

குறிப்பாக தமிழ்த்தேசிய கூட்டமைப்பை சேர்ந்த சுமந்திரன் அதனை வெளிப்படையாக விடுதலைப்போராட்டத்தை கொச்சைப்படுத்துவதில் அதீத கவனம் செலுத்திவருகின்றார்.

அதிலும் காயமடைந்து போராட்டத்திற்காக தமது வாழ்வை தொலைத்து வாழ்வாதாரத்திற்கு ஏங்கி நிற்கும் முன்னாள் போராளிகளின் எதிர்காலத்தையும் நெருக்கடிக்குள்ளாக்குவதில் மிகக்கவனம் எடுத்துவருகின்றார்.

சிறிலங்கா புலனாய்வுத்துறையின் பல்வேறு நரித்திட்டங்களுக்கு நடுவில் சிக்கிதவிக்கும் இப்போராளிகளின் வாழ்வை சீரழித்து அழிப்பதிலும் அப்படியான அழிவை தமிழர் சார்பாக நியாயப்படுத்துவதிலும் சுமந்திரன் தனது இராசதந்திர நுட்பத்தை தெளிவாக பயன்படுத்திவருகின்றார்.

கடந்த ஆண்டு சாவகச்சேரி பகுதியில் ஒரு தற்கொலை அங்கி கண்டுபிடிக்கப்பட்டதாகவும் அதனை சுமந்திரனுக்கு இலக்கு வைத்தே கொண்டுவரப்பட்டதாகவும் சுமந்திரனின் கையாளான கேசவன் சயந்தன் என்ற மாகாணசபை உறுப்பினர் ஊடாக பகிரங்கமாக குற்றம்சாட்டப்பட்டது.


பழைய சிங்களப் பத்திரிகை ஒன்றில் மடித்து மறைக்கப்பட்டிருந்த அந்த அங்கியைய சாட்டாக வைத்து வடக்கே பருத்தித்துறை தொடக்கம் கிழக்கே மட்டக்களப்பு வரை 65 இற்கும் மேற்பட்டோர் இரகசியமாக கைதுசெய்யப்பட்டனர்.

மக்களுக்கு பயப்பீதியை உருவாக்கும் நோக்குடன் சிறிலங்கா புலனாய்வுத்துறையால் நடத்தப்பட்ட இந்நடவடிக்கையில் சுமந்திரன் தரப்பு வேண்டுமென்றே உள்நுழைந்து கைதுசெய்யப்பட்டவர்கள் மேல் அபாண்டமான ஒரு குற்றசாட்டை முன்வைத்திருந்தது.

கைதுசெய்யப்பட்டவர்களோ தற்கொலை அங்கி என்ற பெயரில் கைதுசெய்யப்பட்டபோதும் அவர்களிடம் மேற்கொள்ளப்பட்ட விசாரணைகளோ அவர்கள் அனைவர் மீதும் பயத்தை உருவாக்கும் நோக்குடனே நடத்தப்பட்;டிருந்தது.

அப்படி கைதுசெய்யப்பட்டவர்களில் ஒரு தொகுதியினர் ஏற்கனவே இராணுவ புலனாய்வுத்துறைக்காக வேலை செய்துகொண்டிருந்தவர்கள் என்பதைவிட வேலை செய்யவைக்கப்பட்டவர்கள் என்பது பொருத்தமானது.

இப்போது கனடாவிலிருந்து கட்டுக்கதைகளை உருவாக்கி எழுதுவதில் வல்லவரும்  தனது உறவினருமான டிபிஎஸ் ஜெயராஜ் ஊடாக தன்மீது கிளைமோர் தாக்குதல் நடத்தப்பட இருந்ததாகவும் அதில் தான் எப்படியோ தப்பிவிட்டதாகவும் இன்னொரு செய்தியை கசிய விட்டிருக்கின்றார் சுமந்திரன்.

சுமந்திரன் எப்படியான செய்தியை உருவாக்கி பரப்புகின்றார் என்பதனையும் அதன் பின்புலம் எவ்வளவு ஆபத்தானது என்பதையும் புரிந்துகொள்வதன் மூலமே தமிழர்கள் தமக்கு முன்னேயுள்ள ஆபத்துக்களை புரிந்துகொள்ளமுடியும்.

அவர் பரப்பிய அந்த செய்தி என்ன?

கிளிநொச்சியில் ஒருவரிடம் 5000 இலங்கை ருபாக்களை கொடுத்து தமிழீழக் கொடியை கடந்த மாவீரர் நாளில் ஏற்றுமாறு புலம்பெயர்ந்த நாடுகளில் இருந்த புலிகளால் சொல்லப்பட்டிருந்ததாம்.  அந்த காசை பெற்றுக்கொண்ட அந்நபர் அப்படியே அந்தக்கொடியை நவம்பர் 26 இரவு ஏற்றினாராம்.

அதன் பின்னர் ஒற்றைக் கையில்லாத ஒருவருடன் சேர்ந்து வந்த நபர் மிகமுக்கியமான தமிழ் அரசியல்வாதி ஒருவரை கிளைமோர் வைத்து கொல்லவேண்டும் என சொன்னார்களாம்.

அதற்கு அவர் அந்த கொல்லப்படவேண்டிய நபர் யாரென்று சொன்னால்தான் தான் அதனை செய்வேன் எனச் சொன்னாராம்.

அப்போது அவர்கள் அது சுமந்திரன் தான் எனச்சொன்னபோது அந்ந நல்ல மனுசனை கொல்லமுடியாது என்று பின்வாங்கி விட்டாராம். அதனை அவர் அப்படியே இராணுவ புலனாய்வுத்துறையிடம் சொல்லிவிட்டாராம்.

இதுதான் அந்தச்செய்தி.

இதன் தொடர்ச்சியாக மூன்று தடவைகள் கிளைமோர் வைக்கப்பட்டபோதும் சாதுரியமாக சுமந்திரன் தப்பிவிட்டார் என்றும் அப்படி கிளைமோர் வைத்தவர்களை படையினர் கைதுசெய்து விட்டார்கள் என்றும் அவர்கள் கைது செய்யப்பட்டபோது கேரளா கஞ்சா மீட்கப்பட்டதாகவும் அந்தச்செய்தி நீள்கின்றது.

இப்போது சுமந்திரன் என்ன சொல்கிறார் என்பதை பாருங்கள்.

“What seems to be clear now is that some misguided former LTTE cadres living in the Island are being exploited by certain overseas elements through cash incentives to engage in acts of violence on Sri Lankan soil. We can’t be sure at this time whether this is an individual act targeting me or whether it is part of a more comprehensive design to revive the LTTE again. I am confident that the security agencies will probe this further and arrive at definite conclusions very soon”

“வெளிநாட்டு சக்திகள் ஊடாக முன்னாள் விடுதலைப் போராளிகள் தவறாக பயன்படுத்தப்படுகின்றார்கள் என்பது தெளிவாக தெரிகின்றது. பணத்தை வழங்கி சிறிலங்கா மண்ணில் வன்முறையை தூண்ட வைக்கப்படுகின்றார்கள். இது ஒரு தனிப்பட்ட சம்பவமா அல்லது விடுதலைப்புலிகளை மீள உருவாக்குவதற்கான பிரமாண்டமான முழுமையான திட்டத்தின் ஒரு பகுதியா என்பதை எங்களால் சொல்லமுடியவில்லை. ஆனால் எமது பாதுகாப்பு படையினர் இதனை சரியாக விசாரணை செய்து முடிவை விரைவில் தெரிவிப்பார்கள் என்ற நம்பிக்கை எனக்குண்டு”.</strong>

இதன் மூலம் சுமந்திரன் சொல்லவருவது என்ன?

தமிழர்களின் போராட்டத்தை கொச்சைப்படுத்தியும் எமது போராளிகளின் எதிர்கால வாழ்வை சிதைப்பதிலும் சிறிலங்கா படைத்துறையோடு இணைந்துநிற்கும் சுமந்திரனின் இத்திட்டத்தின் நோக்கம் என்ன?


இப்போது சுமந்திரனுக்கு பாதுகாப்பு அதிகரிக்கப்பட்டு அவரது போக்குவரத்துக்கு சிறிலங்கா படைத்துறை உலங்குவானூர்தி வழங்கப்படவுள்ளது.

இதன்மூலம் புலிகள் இன்னமும் உள்ளார்கள் அவர்கள் வந்துவிடுவார்கள் எனவே எதிர்வரும் மார்ச் மாதத்திற்கு முன்னர் நிறைவேற்றப்படவேண்டிய பல விடயங்களை நிறைவேற்றமுடியவில்லை.
ஏனென்றால் தமிழர்களின் பிரதிநிதிகளுக்கு பாதுகாப்பு வழங்குவதற்கே எங்களுக்கு அதிகநேரம் தேவைப்டுகின்றது என சிறிலங்கா அரசு சொல்லப் போகின்றது.

இதுதானே அந்த செய்தி.

- அரிச்சந்திரன் -

முதலமைச்சர் எதிர் ஆளுநர் (இப்போது கிழக்கு) - அரிச்சந்திரன்

Monday, August 29, 2016 / No Comments
அண்மையில் சம்பூர் மகா வித்தியாலயத்தில் ஒரு பாடசாலை நிகழ்வு நடந்திருந்தது. அதற்கு கிழக்கு மாகாண முதலமைச்சர் அகமட் நசிட் ஆளுநர் ஒஸ்ரின் பெர்ணாண்டோ அமெரிக்க தூதுவர் அதுல் கெசாப் கிழக்கு மாகாண கல்வி அமைச்சர் தண்டாயுதபாணி ஆகியோர் வந்திருந்தனர்.

பாடசாலைக்கான விஞ்ஞான ஆய்வுகூடம் ஒன்றை நிறுவ அமெரிக்க நிதியுதவி வழங்கப்பட்டிருந்தது. அந்த ஆய்வுகூடத்தை நிறுவியதற்கான கட்டுமானப்பணிகளை செய்தது கடற்படை. அந்த கட்டுமான பணிக்கான குத்தகை எப்படி நடந்தது. அது விரைவில் வெளிவரும் என நம்பலாம்.



அந்த ஆய்வுகூடத்தை திறந்துவைக்கும் நிகழ்வே அன்று நடைபெற்றது. திறந்துவைக்கும் நிகழ்வு கடற்படையினர் தலைமையில் நடைபெற்றது. இப்பாடசாலை மாகாணசபைக்கு உரிய பாடசாலை. எனினும் நிகழ்வின்போது மேடைக்கு செல்ல முற்பட்ட முதல்வர் கடற்படை அதிகாரி ஒருவரால் தடுக்கப்பட்டார். அவ்வாறு அவர் தடுக்கப்படும்போது ஆளுநரும் அமெரிக்க தூதுவரும் மிக நெருக்கமாக முதலமைச்சருடனே நின்றார்கள்.

அப்படியிருந்தும் அக்கடற்படை அதிகாரி அவரை முதலமைச்சர் என்று தெரியாமல் தடுத்ததாக இப்போது சொல்லப்படுகின்றது. இப்படித்தான் அப்போதைய பாரதப்பிரதமர் கொழும்புவந்தபோது இராணுவ சிப்பாய் ஒருவரால் தாக்கப்பட்டார். அப்போது கடும்வெய்யிலால் மயங்கி (Sun stroke) ராஜீவ்காந்தி மேல் விழுந்துவிட்டதாக அன்றைய சிறிலங்கா சனாதிபதி ஜெயவர்த்தனே சொன்னார்.

அப்படி அந்த முதலமைச்சர் தடுக்கப்பட்டபோது அவர் கடும்கோபத்தில் கடற்படை அதிகாரியை அவமதித்து பேசியதாக சொல்லப்படுகின்றது. உனக்கு அரச நடைமுறைகள் தெரியவில்லை என்னை மறிக்கிறாயே எனச் சினந்தார்.

முஸ்லிம் முதலமைச்சர் தமிழர்களுக்கு ஆதரவாக செயற்படுவதில்லை என்ற குற்றசாட்டு உண்டு. தனிப்பட்ட ரீதியில் அந்த முதலமைச்சரின் செயற்பாடுகளை ஆராய்வதல்ல இப்பத்தியின் நோக்கம். அதனை வேறு தளத்தில் ஆராய்வோம்.

இங்கு கவனத்திற்குரிய விடயம் என்னவெனில் ஒரு மாகாண முதலமைச்சருக்கு நடந்த சம்பவத்திற்கான எதிர்விளைவுகள் என்னவென்பதே.

1. மறித்த கடற்படை வீரர் பதவி உயர்த்தப்பட்டு கொழும்புக்கு இடமாற்றம் செய்யப்பட்டுள்ளார்.

2. அவமதித்த முதலமைச்சர் இனி எந்த இராணுவ முகாம்களுக்கும் செல்ல கூடாது என பாதுகாப்பு அமைச்சு அறிவித்துள்ளது.

இப்போது அங்கு உண்மையில் என்ன நடந்தது என்று பார்ப்போம்.


பாடசாலை ஆய்வுகூட திறப்பு விழாவுக்கு கிழக்கு முதலமைச்சர் மற்றும் மாகாண கல்வி அமைச்சர் தண்டாயுதபாணி ஆகியோர் வருகை தந்திருந்தபோதும் அவர்கள் மேடைக்கு அழைக்கப்படவில்லை.

ஆளுநரும் அமெரிக்க துாதுவரும் மட்டுமே பரிசில்கள் கொடுத்து கௌரவிக்க ஒலிபெருக்கியில் மேடைக்கு வருமாறு அழைக்கப்பட்டிருந்தனர். அப்போது இவர்கள் மேடைக்கு கீழே காத்திருந்தார்கள்.

இவர்களை ஆளுநர் கண் சைகையால் மேடைக்கு வருமாறு அழைத்தார். இவர்களிருவரும் மேடையில் ஏறிச்சென்றபோது முதலமைச்சரை அந்த கடற்படை அதிகாரி இழுத்து மறித்துள்ளார்.

அப்போதுதான் மாகாணத்திற்கான ஒரு முதலமைச்சர் ஆக நானிருக்கின்றேன். இப்பாடசாலை உட்பட மாகாணத்திற்கு உட்பட்ட பாடசாலைகளின் கல்வி அமைசசராகவும் இதே தொகுதியை சேர்ந்த தண்டாயுதபாணி இங்கே இருக்கிறார். அவர்களை முறையாக அழைக்கவேண்டும் என்ற அரச நடைமுறைகள் தெரியாமல் இருக்கிறீர்களே என வெளிப்படையாக கடிந்தார் நசீர் அகமட்.

இதில் எங்கே தவறு நிகழ்ந்தது? மாகாண சபைக்கு உரித்தான அதிகாரங்களின்படி என்றாலும் இவர்களிருவருக்குமான கௌரவம் வழங்கப்பட்டிருக்கவேண்டும். ஆனால் நடக்கவில்லை. மாறாக கிழக்கு மாகாண முதலமைச்சருக்கு எதிராக கடுமையான குற்றசாட்டுக்கள் சிங்கள தரப்பால் முன்வைக்கப்படுகின்றன.

இதில் ஒருவர் சிங்கள முதலமைச்சராக இருந்திருந்தால் நிலை என்ன?

இதில் ஒருவர் தமிழ் முதலமைச்சராக இருந்திருந்தால் நிலை என்ன?

கிளிநொச்சி இராணுவ முகாம் பகுதிச் சென்ற எதிர்கட்சி தலைவர் சம்பந்தர் என்ன பாடுபடவேண்டியிருந்தது. அழாத குறையாக அதுவொரு இராணுவமுகாம் என்றே தெரியாமல்தான் நான் உள்ளே சென்றேன். யாரேனும் மறித்திருந்தால் போயிருக்கமாட்டேன் என சம்பந்தன் எவ்வளவு இறங்கவேண்டியிருந்தது?

சுமந்திரன் இதற்காகவே சிறப்பு ஊடக சந்திப்பு வைத்து சம்பந்தன் ஐயா அறியாமல் செய்த விடயத்தை தமிழ் ஊடகங்களுக்கு விளங்கப்படுத்தினார்.

தமிழர் தரப்பை பொறுத்தவரை அவர்கள் இப்போது ஒரு தரப்பாக இல்லை. தருவதை பெற்றுக்கொள்ளும் அல்லது கிடைப்பது எதுவோ அதனை தமிழ் மக்களுக்கு நியாயப்படுத்தும் தரப்பாக மாறியுள்ள நிலையில் சம்பூர் சம்பவம் பல செய்திகளை சொல்லியுள்ளது.

மகிந்த இராசபக்ச காலத்தில் ஒரு சிறிலங்கா புலனாய்வுத்துறை மேஜர் தர அதிகாரி இன்னொரு அரசியல்வாதியின் மகனுடன் கைகலப்பில் ஈடுபட்டார் என்பதற்காக மன்னிப்பு கேட்க வைக்கப்பட்டு புலனாய்வு பிரிவிலிருந்தே மாற்றப்பட்டிருந்தார். அப்போது அந்த "போர்வீரன்" செய்த பிழை என்ன?

குறிப்பாக புரிந்துகொள்ளக்கூடியது என்னவெனில் எண்ணிக்கையில் சிறிய தொகையினரான தமிழர்களையும் முஸ்லிம்களையும் உரிய கௌரவத்துடன் கண்டுகொள்ள சிங்கள பெருந்தேசியவாதம் தயாராவில்லை என்பதைதானே?

இப்படியான தவறுகளுக்கு ஆளுநரே காரணம் என்றும் முதலமைச்சரின் அதிகாரிகரங்களில் தொடர்ந்தும் ஆளுநர் தலையீடு செய்வதாகவும் கடற்படை அதிகாரியின் தவறுக்கும் ஆளுநரையே முதலமைச்சர் குற்றம்சாட்டினார்.

அதற்கு பதிலளித்த ஆளுநர் முதலமைச்சரை கடற்படையினருக்கு அறிமுகம் செய்துவைக்கவேண்டியது தனது கடமையல்ல என தெரிவித்துள்ளார்.



ஒப்பீட்டு ரீதியில் மென்போக்கான ஆளுநர்களே வடக்கிற்கும் கிழக்கிற்கும் நியமிக்கப்பட்டுள்ளதாக ஒரு பார்வை உண்டு. ஆனால் அங்கே தான் கடுஞ்சிக்கல்கள் உருவாக்கப்பட்டுள்ளன என்பது போன்ற இச்சம்பவம் இருக்கின்றது.

ஒரு மாகாணத்தின் முதலமைச்சர் யார் என்பதும் அவருக்கு உரித்தான அதிகாரங்கள் முக்கியத்துவம் பற்றிய விளக்கஅறிவு அல்லது நெறிமுறை மத்திய அரசின் கட்டுப்பாட்டிலுள்ள கடற்படைக்கு சொல்லப்பட்டிருக்கவேண்டும்.

எனவே அங்கே அறியாமல் ஒரு தவறு நடந்தால் மத்திய அரசின் பிரதிநிதியான ஆளுநரே பதில் சொல்லவேண்டும். ஆனால் இங்கு அவர் அதனை மறைக்கமுயலுகின்றார்.

இதன் மூலம் புரிந்துகொள்வது யாதெனில் மாகாணசபைக்கு என்ன அதிகாரங்கள் உள்ளன என்பதை புரிந்துகொள்ளவும் மென்போக்காக கருதப்பட்ட வடக்கு கிழக்கு முதலமைச்சர்கள் ஏன் அதன் குறைபாடுகளை வெளிப்படையாக சொல்லுகின்றார்கள் என்பதற்கும் மென்போக்காக கருதப்படுகின்ற ஆளுநர்களால் அந்த மென்போக்கான முதல்வர்களுடன் ஒத்துப்போகமுடியவில்லை என்பதற்கும் விடையை கண்டுகொள்ளவேண்டும்.

அதற்கான விடையை கண்டுகொள்ளும்போது சிங்கள பெருந்தேசியவாத மனநிலையை புரிந்துகொள்ளலாம்.

அரிச்சந்திரன்